سوال اين است كه ثريا و ديگر آدم هاي ساكن در اين محل در سرماي زمستان با برف و باراني كه مي بارد و خواهد باريد چطور كنار آمدند؟
ثريا مي گويد از آن شب به بعد كابوس مي بيند و گريه مي كند اما مي داند اگر بازهم در آن شرايط وحشتناك گرفتار شود شايد بدون ترديد باز داخل قبر برود و خودش را در اختيار مرداني قرار بدهد كه از بدبختي او براي اميال خود سو استفاده كنند.
ثريا از سرنوشت تكاندهنده خود و ديگر زنان كارتن خواب در جنوبي ترين منطقه تهران گفت.
ثريا يك زن در ميان زنان بي خانمان زيادي است كه سرنوشت هاي مشابهي دارند. او مي گويد از كودكي از قبر مي ترسيد اما ديگر همه جاهايي كه در سرما و باران جان پناه آنها است تفاوتي با داخل قبر ندارند.
خيلي زرنگ باشيم در گوشه و كنار پنهان مي شويم و شب ها به راهروهاي كنار توالت ها پناه مي بريم. كسي كه زرنگ نيست مجبور مي شود از پول كارت متروي خودش كم كند و سوار بر مترو به پارك هاي شهر پناه ببرد. اما پارك ها براي زن ها امن نيست.
هوا سرد است اما مهمانان اطراف حرم مطهر امام خميني (ره) و بهشت زهرا (س) پناهي به جز اين منطقه ندارند. برخي از آنها در چادرهاي مسافرتي سكونت دارند و برخي ديگر با يك زيرانداز زير آفتاب گيرها يا همان آلاچيق هاي آهني زندگي مي كنند. اعتياد و موادمخدر اينجا هم دست از سر جوانان بر نمي دارد و هستند جواناني كه در محوطه بيروني با اعتياد نشئگي را بارها و بارها تجربه مي كنند. اكثرشان ساكنان اطراف حرم امام خميني (ره) و بهشت زهرا برخي زوار و برخي ديگر ورشكسته هاي اقتصادي هستند كه زندگي خود را از دست داده اند.
ثريا زني است كه در اين منطقه زندگي مي كند. به خبرنگار ركنا مي‌گويد: اينجا را در دو جمله برايتان شرح مي دهم؛ اينجا ته خط است، آخر دنيا كه شنيدي اينجاست.
سوال اين است كه ثريا و ديگر آدم هاي ساكن در اين محل در سرماي زمستان با برف و باراني كه مي بارد و خواهد باريد چطور كنار آمدند؟ او در پاسخ به اين سوال مي گويد: از زماني كه هوا سرد مي شود به راهروهاي كنار توالت پناه مي‌بريم. بهترين جا زيرپله هاست. زيرپله ها باد كمتر در تن مان مي پيچد باران هم روي سرمان نمي‌ريزد. يك صبح از خواب بيدار شديم و ديديم، يك پسر 32-33 ساله از سرما يخ زده است.»
يكي ديگر از زنان كه مجبور شده است در اين منطقه زندگي كند مي گويد : داخل حرم غذا مي دهند و گرم است. همه دارايي زندگي ام را در يك كوله جا داده ام. اگر بخواهيم وارد حرم بشويم بايد كوله يا ساك هايمان را به امانتداري حرم مطهر بسپاريم. امانتداري حرم مطهر هم بيشتر از 3 ساعت وسايلمان را نگه نمي‌دارد. وقتي خيلي سرد باشد و نتوانيم سرما را تحمل كنيم، سه ساعت وسايلمان را به امانت داري مي دهيم و داخل حرم مي رويم. كمي گرم مي شويم و دوباره برمي گرديم. اگر بيشتر از 3 ساعت در حرم بمانيم، با بدبختي مي توانيم وسايل مان را پس بگيريم.
ثريا در ادامه مي گويد : اينجا اعتياد و موادمخدر بيداد مي كند. بيا با هم راه برويم. ببين چقدر معتاد اين اطراف هستند و دارند موادمصرف مي كنند.
از غذايي كه بين به زائران امام خميني (ره) توزيع مي كنند مي پرسم و ثريا پاسخ مي دهد: اينجا در روزهاي خاصي غذا پخش مي شود. هميشگي نيست... شايد باورتان نشود اما چند وقت پيش بعد از دو روز دل ضعفه و گرسنگي مجبور شدم تن به خواسته 3مرد بدهم. اصلا شده كه دو روز دل‌ضعفه داشته باشي و خودت را فقط با آب سير كني؟ هيچ وقت فكر نمي‌كردم براي يك ساندويچ فلافل شب تاريك داخل قبرها تن به خواسته هاي شوم سه مرد بدهم. اينجا كه باشي آدم هاي عجيب و غريب زياد مي بيني بعضي مردها در قبرها هم به خواسته هايشان مي رسند.
ثريا مي گويد: گاهي اوقات بخاطر دلايلي نمي گذارند كه اينجا بمانيم. خيلي زرنگ باشيم در گوشه و كنار پنهان مي شويم و شب ها به راهروهاي كنار توالت ها پناه مي بريم. بعضي كه زرنگ نيستند مجبور مي شوند از پول كارت متروي خود كم كنند و به پارك هاي شهر پناه ببرند. اما پارك ها براي زن ها زياد امن نيست. اينجا يك جورايي مثل محله خودمان شده و همديگر را مي شناسيم و اگر مشكلي پيش بيايد، هستند كساني كه به ما كمك كنند. اينجا خانه ماست.
ثريا دنبال كار است و تاكيد مي كند: اگر كار ظرفشويي هم پيدا كنم هم مي روم. اما مردم وقتي مي فهمند ما اينجا زندگي مي‌كنيم به ما كار نمي دهند. اينجا زنان و مرداني هستند كه به آخر خط رسيده‌اند .
او در پاسخ به اين سوال كه چرا خود را به جمعيت زنان معرفي نمي‌كند؟ مي گويد: همين مدد اجتماعي را مي گوييد؟ اينجا هميشه بسته است. سه سال پيش يك خانمي آمد اينجا گفت عضو شوراي شهر است. عطرش آدم را مست مي‌كرد. با او حرف زديم. اما چه اتفاقي افتاد؟ هيچي. ما هنوز اينجا هستيم. جزو آمارها به حساب نمي آييم. خيلي ها اينجا شناسنامه ندارند.
در بررسي هاي ميداني مشخص شد كه گستردگي محل زندگي اين بي خانمان ها و قبرهاي خالي به اندازه اي زياد است كه هيچ نهاد نظارتي مستقر در بهشت زهرا و حرم مطهر در وقوع چنين اتفاقات تلخي مقصر نيست و تنها مسئولان سازمان هاي حمايتي مانند بهزيستي و ... در ساماندهي زنان و مردان بي خانمان و گرسنه مقصران اصلي هستند.آيا سبد معيشتي به بي خانمان ها و كارتن خواب ها هم مي رسد؟