چند پرسش از وزیر آموزش و پرورش
 
به نام یگانه هستی بخش
ما در نامه های متعددی که یا به طور مستقیم به وزارت آموزش و پرورش و یا به صورت سرگشاده به رسانه ها ارسال نمودیم و با دلایل روشن تر از روز به تبعیضات ناشی از بند سایر در احکام حقوق فرهنگیان اعتراض نمودیم و در ابتدا با یک جوابیه ی تکراری و نامربوط و سپس با سکوت و بی اعتنایی مطلق روبرو شدیم ، اما از آنجا که دفاع از حقوق مان را یک وظیفه می دانیم یک بار دیگر پرسش های خود را که تاکنون بدون جواب مانده است ،به مسئولین امر یادآوری می نماییم و منتظر پاسخ می مانیم:
1-آیا محروم شدن تعدادی از فرهنگیان از قسمتی از حقوق که همکاران شان تحت هر عنوانی دریافت می نمایند،فقط به این دلیل که در یک بازه ی زمانی خاص در مرخصی یا ماموریت بوده اند ،مصداق بارز تبعیض و نابرابری نیست؟
2-آیا مصوبه ای که با پیشنهاد ناپخته و عجولانه آموزش و پرورش در دولت تصویب شده و مسبب این تبعیضات گشته است ، در حالی که با اندکی تغییر می توانست چنین نباشد همانند وحی منزل است و قابل اصلاح نیست؟
3-آیا تاکنون در جهت دفاع از حق همکاران تان حداقل یک بار پیشنهاد اصلاح آن را به دولت ارایه نموده اید؟
4-آیا ممکن است بدون طرح پیشنهاد از طرف آموزش و پرورش ،کسی به فکر اصلاح این مصوبه باشد ؟
5-چرا گفت و گوی مستقیم با معلمان ذی نفع را در این رابطه نپذیرفتید و حاضر نشدید راهکارهای پیشنهادی ما را بشنوید؟ بارها از طریق دفتر معاونت پشتیبانی و دفتر مدیر کل امور اداری در خواست وقت ملاقات نموده ایم
6-اگر به دنبال دردسر نیستید و به این ظلم بزرگ رضایت می دهید ؛ آیا به مسئولیت شرعی و اخلاقی آن نیز اندیشیده اید؟
7-چرا روابط عمومی آموزش و پرورش سکوت پیشه نموده و در مقام پاسخگویی بر نمی آید؟
8-حال که برخی دولت مردان اصولگرا در این خصوص اصل مسلم عدالت را زیر پا گذاشتند ،چرا دولت مردان اصلاح طلب یا معتدل فکری برای اصلاح یا تعدیل آن نمی کنند؟
9- اگر به ادعای شما به هیچ عنوان نمی توان نیروهایی که در اوایل سال 91 در مرخصی یا ماموریت بودند را مشمول این بند قرار داد ،چرا در برخی استان ها و حتی در برخی نواحی استان ما هم اکنون مزایای این بند به این گونه نیروها نیز پرداخت می شود و فقط در بعضی مناطق این محرومیت برای آنها وجود دارد؟ مصداق ها با صراحت و به صورت شفاهی به اطلاع کارشناسان امور اداری وزارت و استان رسیده است اما نتیجه بخش نبوده است
10-اگر دلیل این بی توجهی کمبود اعتبارات می باشد ،آیا نباید با همین اعتبارات موجود حداقل عدالت در پرداخت ها برقرار گردد؟
مطمئن باشید ما در دفاع از حقوق خود و همکاران مان و اجرای عدالت تحت هر شرایطی کوتاه نخواهیم آمد ، چرا که قرار بر این است که برای آینده سازان این مرز و بوم الگوی عدالت خواهی باشیم. arashkaviyan@gmail.com