نوشته: اکبر رضایی مولان.
چاپ 1392/تبریز
www.bookman.blogfa.com
1
دوست میدارم کسی را که برای شناخت فعال است.
دوست میدارم کسی را که عشق را زمزمه میکند،
و با عشق تک‌تک لحظه‌های زندگی را میگذراند.

2
دوست میدارم کسی را که
فضیلت و قدرت انسانی خود را فدای تقدیر نمیکند.
و سرنوشت را بهانه‌ای برای هیچ اشتباهی نمی‌گزیند.

3
دوست میدارم کسی را که
به موقع تعریف و تمجید شنیدن از خود عرق می‌کند سرخ می‌شود،
و ذره ای غرور و خودپسندی به وجود خود راه نمی دهد.

4
دوست دارم او را که
برای رهایی از چنگال قدرتمند غرور
فرومایگی میکند و خود را می‌شکند.

5
دوست می‌دارم او را که
گذشته را پلی برای آینده فرض میکند،
و آینده را به گذشته نمی فروشد.
و حال را به هیچکدام.
و قدر لحظات آنی را به خوبی ارج می‌نهد.