تفاوت درآمدزایی ادرات دولتی و غیردولتی ایران در مقایسه با آموزش و پرورش
عنوان این مطلب کمی رسمی به نظر می رسد اما این متن دلنوشته است و نه از نوع متن های انتقادی تخریبی.
مساله اول و آخر این اافاضه کلام عدم توجه دولت به آموزش و پرورش، عدم درآمدزایی و مصرف کنندگی این سازمان عظیم می باشد، چه بپذیریم و چه خود را به نپذیرفتن بزنیم.
در همین امسال که به زعم دولت، تورم مهار و به عدد 14 درصد رسیده است، مشاهده کنید از روزهای آخر اسفندماه تا ماه اول سال 94 چه اتفاقاتی رخ داده است و چگونه هر سازمان، نهاد، اداره، بنگاه اقتصادی، شرکت ها، مراکز مالی، سازمان های خصوصی و کل بازار حق خود را؟ مطالبه می کنند بدون اینکه گردوخاکی بلند شود و البته برای بلند شدن گردوخاک هم تعبیری اندیشیده اند. مثلاً عوارضی یکی از بزرگراهها را 100 درصد افزایش دادند و در دوران عید همه مشغول عیددیدنی و مسافرت بودند، رسانه ها هم عملاً تا 15 فروردین تعطییل بودند و گرانی ها کلید می خوردند.
یادم نمی رود معاون رئیس جمهور سابق سه سال پیش در بحبوحه نوروز گفت اجازه گران شدن خودرو را نمی دهیم و خودروسازان هم حرف شنویی داشتند و تا 30/40 درصد و تاجایی که تیغشان می برید خودروهای خود را گران کردند و امسال هم بخشنامه معاون رئیس جمهور، اولتیماتوم شورای رقابت و بعد هم حرف شنویی خودروسازان و افزایش یک درصدی؟؟! خودرو. تنها برای نمونه طبق گزارش رسمی رده بندی خوودرها، بی کیفیت ترین خودروی مونتاژ داخل 710 هزار تومان ناقابل گران شد و خودروی.... باور می کنید اسپورتیج 25000 دلار، 2015 فول آپشن کل دنیا با این قیمت می خرند 70 میلیون تومان در ایران 150 میلیون تومان.
بهر حال باید سهم خود را بگیرند. اداره مالیاتی کشور هم بیکار نشست و مالیت بر ارزش افزوده را یک درصد افزود و به رقم 9 درصد رساند.
دورخیز وزارت تعاون و بازرگانی برای افزایش قیمت قوت اصلی ایرانیان که گدا و پادشاه از آن بهره می برند، با تغییر کاربری نانوایی ها در حال شکل گیری است تا به تدریج کل نانوایی ها را با شعار « نان با کیفیت» و رتبه بندی نانوایی ها آزادپز کنند و بعد هم ادامه داستان مشخص است.
در سال گذشته وزارت نفت، شرکت گاز هم با انواع عوارض گازرسانی که گاهی از مبلغ کل مصرفی گاز بیشتر است، عوارض ...، مالیات ، آبونماه و... هم حق خود را طلب کردند.
مخابرات هم که امسال کام روز اول سال خود را مانند سنوات گذشته با درآمد میلیاردی از محل ارسال پیامک شیرین کرد و البته بهای هر پیامک را 10 ریال افزایش داد و نرخ هر دقیقه مکالمه و... این روزها هم متاسفانه با حضور ساعات غیر ضروری و افراطی بعضی از مردم در شبکه های اجتماعی درآمد خوبی به جیب مخابرات واریز می گردد.
اداره آب و برق هم هنوز تحرکات تازه ای از خود نشان نداند اما....
وزارت جهادکشاورزی هم به خاطر حمایت از تولیدکنندگان محصولات باغی، واردات میوه به کشور را فقط در ایام عید ممنوع کرد تا پرتغال به قیمت 7000 تومان بر سر سفره هفت سین مردم بشیند، میوه های جادویی هم از نظر قیمت و هم از نظر کیفیت با عمر ماندگار ی 1 هفته. مرغ هم که خود بهتر می دانید چند سال پیش داد یکی از مسوولان لبنان که مخالف ایران هم بود را درآورد که اقایان برید مرغ تان را کنترل بفرمایید.
سازمان های بیمه ای هم که تعرفه های خود را افزایش دادند، نیروی انتظامی هم که هزینه تعویض پلاک 50000 تومان ناقابل را افزایش داد و البته جریمه ها را نتوانست. دیه هم مواظب باشید 160 میلیون ماه عادی.
بانک ها هم که سود سپرده گزاران را کم و به 20 درصد رساندند و البته دستشان برای کارمزد وام تا 30 درصد باز است و جریمه تاخیر اقساط وام را طبق حرام بودن نظر مراجع مبنی بر جریمه دیرکرد، بی حساب و کتاب می گیرند.
این لیست به خاطر سررفتن حوصله خودم و خوانندگان در اینجا کوتاه می گردد، اما در صورت تقاضا ادامه می یابد فقط آموزش و پرورش از قلم نیافتد چون خودم در داخل قایق این سازمان بودجه بلع کن! هستم، و البته سازمانی که هیچ هنری جزء تربیت و آماده سازی نسل اینده ندارد و الان باید برای تهیه صابون مایع سرویس بهداشتی مدارس با مشکل روبه رو باشد، سازمانی که در سال 1354 سهم بودجه آن از کل کشور 40 درصد و الان 10 درصد شده است و معلمانی که این روزها حال و هوای خوبی ندارند و البته نمی دانند کار از کجا آب می خورد، لااقل برای مسوولان کشور عیان است و البته چه حاجت به بیان است. ایران ثروتمند، دولت ثروتمند و رفاه برای همه مردم. این شعار ایرانیان است، دانش اموز ایرانی، معلم ایرانی، کارگر ایرانی، کارمند ایرانی و کارگزاران همه باید از رفاه اجتماعی و ثروت ایران سهم آبرومندانه ای داشته باشند و امکانات نباید به حالت انحصاری برای افراد خاص باشد. در این میان آموزش و پرورش مکانی است که همه مقامات ایران از عالی ترین تا زن و مرد مهندس و دکتر ،شهداء و نمایندگان مجلس و وزراء و نخبگان میهمان 12 ساله آن بوده اند والان نمی دانیم چرا سر ناسازگاری گذاشته ایم و بی مهری می کنیم، ما همان معلمی هستیم که سر خود را به خاطر هم شکلی با شاگرد سرطانی اش تراشید و همان معلمی که سال گذشته برای نجات دانش اموز از سیل جان خود را از دست داد، معلمی که هزینه عمل دانش آموز را داد و مگر نه این است هرکه فرزندان شما را به اندازه شما دوست دارد و به اندازه شما برای اینده آنها نگران است باید در جایگاهی باشد که در متون اسلامی ما آمده است. روز معلم نزدیک است، توبه کنیم و رحمی به طفلان دانش آموز و معلمان و آموزش و پرورش کنیم که فردا دیر است.