نزدیک شصت سال است که در ژاپن تأکید نظام آموزشی بر محفوظات است و ضعف بزرگ این سیستم آموزشی زبانهای خارجی بوده است. از سوی دیگر، رفتار شهروندان ژاپن ریشه در اطاعت و تمایل به همرنگی با جامعه دارد.

موفقیت اقتصادی ژاپن پس از جنگ جهانی دوم بر پایه سیستم آموزشی صورت گرفت که در آن دانش آموز تشویق می شود نسبت به آموزگار احترام بسیار زیاد قائل شود. طبق این تعلیمات سخت گیرانه دانش آموز خوب، دانش آموزی بود که همه چیز را خوب حفظ می کرد، ساکت می ماند و حرف معلم را قطع نمی کرد اما پس از دو دهه افت اقتصادی، دولت دست به اصلاحات زده است. هدف از این اصلاحات تربیت شهروندهای جهان و افراد آزاداندیش است.

پروفسور تامورآ، چهره ای شناخته شده در فرهنگ ژاپن است. وی تا چند سال پیش رئیس کمیسیون ملی ژاپن در یونسکو بود. آقای “تامورا” مدیر مدرسه “ماکوهاری” یکی از مدارس منتخب دولتی است. در این مدارس برنامه ای اجرا می شود که “ابردبیرستان جهانی” نام دارد و هدفش تربیت کسانی است که در زمینه های مختلف اجتماعی پیشرو و آغازگر تغییر و دگرگونی باشند.

او می گوید: «دلیل رکورد اقتصادی این بود که ژاپن جهانی نشده بود. این پروژه جهانی شدن باید دبیرستانها را هم در بر بگیرد.»

در این رویکرد آموزشی، توانایی در برقراری ارتباط بسیار اهمیت دارد. مثلا در درس آشپزی ژاپنی، دانش آموز با توجه به خوراک، با آداب و رسوم و فرهنگ جهانی آشنا می شود و آموخته هایش را با دیگران در میان می گذارند.

در سیستم “ابردبیرستانهای جهانی” سنت جای خود را حفظ کرده است، مثلا در باشگاه آموزش تیراندازی سنتی با تیروکمان، هدف آموختن عناصر سنتی فرهنگ ژاپن مثل پایداری و تمرین مداوم است.

منبع:  یورو نیوز