سخنی با نمایندگان اصلاح طلب مجلس : معلمان تشنه ی صداقتند !
حسین طاهری فرد کارشناس ارشد جامعه شناسی

در هیاهوی رسانه ای و خبری های گوناگون درباره استیضاح فانی و بهره برداری های جناح های مختلف، این واقعیت تلخ را نباید فراموش کرد که در سه سال وزارت فانی اوضاع فرهنگیان نه تنها بهبود نیافته که از بسیاری جهات بدتر هم شده است.
نگاهی به کارنامه سه ساله فانی این واقعیت را آشکار می کند که آموزش‌وپرورش از اهداف اصلی خود منحرف شده است و با بحران مواجه شده است. نبود خرد جمعی و شتاب زدگی در تصمیم گیری های این وزارتخانه، سیاست بازی و موضع گیری های حزبی و جناحی کارنامه غیر قابل قبولی از عملکرد وزیر ارائه داده است.
در شرایط فعلی آموزش‌وپرورش در معرض مشکلات و نابه سامانی های جدی قرار دارد و برای برون رفت از این وضعیت نیازمند تغییرات و اصلاحات اساسی است.
اگرچه در شروع طرح استیضاح فانی، طراحان استیضاح از طیف های مختلف سیاسی و دارای اهداف و انگیزه های متنوع بودند، اما در ادامه نمایندگان اصلاح‌طلب فراکسیون امید سکان هدایت استیضاح را به دست گرفتند.
حال مشخص نیست چرا نمایندگان اصلاح‌طلب که دلیل استیضاح را صیانت از حقوق و منافع فرهنگیان و دانش آموزان اعلام کرده بودند در چرخشی عجیب عدم آمادگی فضای عمومی و سیاسی کشور برای استیضاح را اعلام می کنند و با بسیج تمام نیروها در تلاشند تا سایر نمایندگان موافق استیضاح را منصرف یا وادار به عقب نشینی کنند؟!
رویکرد کنونی کمیسیون آموزش‌وتحقیقات مجلس، خصوصاً اعضای فراکسیون امید به مقوله آموزش‌وپرورش و مشکلات اساسی فرهنگیان جای بسی سوال و تعجب دارد.
نکته تامل برانگیز اعتراف نمایندگان به عدم کارایی و ضعف مدیریت در این وزارتخانه است اما استنکاف از استیضاح و چشم پوشی بر عملکرد نامطلوب وزیر دولت اعتدال و تیم مدیریتی اش به بهانه هایی چون سال پایانی دولت یازدهم و انتخابات پیش روی، زمان اندک تا شروع سال تحصیلی جدید و جلوگیری از هرگونه تشتت و اختلاف نظری، برای فرهنگیان چه پیامدی خواهد داشت؟ آیا این خود زمینه آشفتگی و ایجاد مشکلات بیشتر را فراهم نمی کند؟
به نظر می رسد در شرایط فعلی نمایندگان فراکسیون امید مصلحت آموزش‌وپرورش و فرهنگیان را فدای منافع حزبی و جناحی خود کرده اند و فراموش نموده اند که بخش اعظمی از موفقیت خود و هم حزبی هایشان را مدیون جامعه بزرگ فرهنگیان هستند.
در شرایط کنونی ، آموزش‌وپرورش هم از لحاظ مدیریتی و هم از لحاظ اقتصادی بامشکلات جدی درگیر است. نمایندگان مجلس با این همه ضعف ها و کاستی های موجود در آموزش‌وپرورش که بخشی از آن به عهده آنان است، بایستی با جدیت تمام تلاش می کردند تا رضایت معلمان را در نحوه انجام مسؤلیت های قانونی شان به دست آورند و به این ترتیب حداقل مشروعیت مردمی شان را افزایش می دادند.
اما مجلسیان پیش از آن که در فکر مشکلات عدیده وزارتخانه آموزش‌وپرورش و مشروعیت مردمی خود باشند، بازهم در کشاکش جنگ قدرت و امتیازخواهی در درون ساختار نظام گرفتار شده اند. این تضادها و کشمکش ها تمامی کارکردها را مختل و تمامی برنامه ها را متوقف و زمینه نارضایتی جامعه بزرگ فرهنگیان از مجلس و دولت تدبیر‌وامید را فراهم می کند.
امروزه نمایندگان حامی دولت اصلاح طلبان حتی از انجام ابتدایی ترین مسؤلیت خود به عنوان یک رکن مهم نظارتی دست کشیده اند. در این وضعیت به جای این که نمایندگان مجلس به فکر چاره برای فرهنگیان و مشکلات لاینحل آنان باشند، درگیر رقابت بر سر منافع حزبی و جناحی می باشند. اکنون که مرزبند های سیاسی و حزبی کاملاً آشکار شده است، فرهنگیان باور دارند که مجلسیان به منافع آنان نمی اندیشند. حل مشکلات ساختاری آموزش‌وپرورش نیازمند عزمی جدی است، جدیتی که به نظر می‌رسد درشرایط کنونی دیده نمی‌شود.
امروزه صدای اعتراض فرهنگیان از هر گوشه و کنار کشور در ارتباط با سیاست ها، غفلت ها، کاستی ها و ناکارآیی های وزیر و تیم مدیرانش بلند است. نمایندگان مجلس اگر اندکی عرق ملی داشته باشند، باید این صداها را بشنوند و برای شان پاسخ پیدا کنند. اما متأسفانه چنین برداشت می شود که هیچ اراده ای برای خدمت به فرهنگیان در نزد نمایندگان وجود ندارد. اراده ها اغلب شخصی و حزبی و تیمی است تا ملی.
نمایندگان مجلس و دولت مردان باید بدانند که جامعه بزرگ فرهنگیان امروز آگاهانه تصمیم می گیرند و اگر آنان مصالح و منافع فرهنگیان را قربانی منفعت های حزبی و جناحی خود کنند، ممکن است در آینده نه چندان دور با رویدادهای ناخواسته و غیر قابل باور روبه رو گردند.
نمایندگان مجلس خصوصاً اعضای فراکسیون امید باید بدانند که این رسم نمایندگی، فرار از مسؤلیت است. ای کاش منتخبان مردم احساس مسئولیت بیشتری می کردند و تصمیم منطقی و عاقلانه را جایگزین مصلحت اندیشی و حفظ منافع خود می نمودند.
ای کاش آنان صداقت در گفتار و رفتار را سرلوحه خدمت به فرهنگیان قرار می دادند.
هنوز فرصت باقیست، نمایندگان مجلس می توانند با رویکردی شفاف و غیر سیاسی سبب ترمیم اعتماد آسیب دیده فرهنگیان شوند.