فرهیختگان نطفه‌اش در سال 83 و با مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش گذاشته شد؛ نطفه تشکیل مدارس هیات امنایی که قرار بود از سوی هیات امنای اداره شود و به بهبود کیفیت آموزشی در مدارس کمک کند. قرار بود در مدارس خیرساز، مدیر مدرسه، نماینده شورای معلمان، خیر یا نماینده تام‌الاختیار او، رئیس انجمن اولیا و مربیان مدرسه، یک نفر از شخصیت‌های فرهنگی، ترجیحا از استادان دانشگاه، با تایید شورای آموزش و پرورش منطقه و حداکثر دو نفر از افراد معتمد و صاحب‌نظر با تصویب سایر اعضای هیات امنا، عضو هیا تامنای مدرسه باشند. این اتفاق هم افتاد، اما این مدارس راه کج مدارس غیرانتفاعی را به شکلی بی‌کیفیت پیش بردند. حالا نه کیفیت آموزش در مدارس هیات امنایی فرقی با مدارس عادی دارد، نه قانون اساسی مبنی‌بر رایگان بودن آموزش تا قبل از دانشگاه برای عموم مردم، اجرایی شد.
حالا نورعلی عباسپور، مدیر امور شوراهای وزارت آموزش و پرورش، درباره دریافت پول و شهریه در مدارس هیات امنایی توضیحاتی می‌دهد که با روح قانون اساسی و آیین‌نامه مدارس هیات امنایی فاصله دارد.
او از یک طرف گفته که مدارس هیات امنایی چیزی به‌عنوان شهریه ندارند و از سوی دیگر عنوان کرده است: «آنچه دریافت می‌شود داوطلبانه است. تمام دریافت‌ها و پرداخت‌های مدارس هیات امنایی را شوراهای آموزش و پرورش مصوب می‌کنند، البته نمی‌توانیم یک مبلغ متمرکز را اعلام کنیم.»
به گفته او، مدارس هیات امنایی نباید فراتر از مبلغ ۵۰۰ هزار تومان دریافت کنند؛ اگر هر مدرسه‌ای این پول را دریافت کند، آن هم به صورت اجباری تخلف است. اظهارات عباسپور در حالی است که مدارس هیات امنایی شهریه دریافت می‌کنند و در قبال دریافت این شهریه که معمولا بیشتر از همان 500 هزار تومان غیرقانونی نیز هست، خدمات آموزشی متفاوتی نسبت به سایر مدارس ارائه نمی‌دهند.