حسین طاهری‌فرد
با این‌که چند هفته از حادثه پلاسکو می‌گذرد اما همچنان در محافل سیاسی و اجتماعی درباره دلایل رخ دادن این حادثه و عملکرد قالیباف و مجموعه مدیریتی‌اش صحبت می‌شود. سرانجام شهردار تهران برای ارائه گزارش و بررسی ابعاد مختلف حادثه ساختمان پلاسکو در جلسه شورای شهر تهران حضور یافت. گزارش محمد باقر قالیباف کاندیدای چندین دوره‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری در شورای شهر تهران مانند گزارش او در مجلس بود، گزارشی که به نظر غیر واقعی، فرافکنانه و بیشتر شبیه میتینگ‌های تبلیغاتی برای انتخابات ریاست‌جمهوری بود. بنظر می‌رسد سیاست برای قالیباف به مقوله بسیار جذابی تبدیل شده است و اگر او سیاست را رها کند سیاست رهایش نمی‌کند.
نگاهی به عملکرد قالیباف این واقعیت را آشکار می‌کند که ساختار مدیریتی شهرداری تهران با مشکلات اساسی رو به روست و برای برون رفت از این وضعیت نیازمند تغییرات و اصلاحات جدی در ساختار سیاسی- مدیریتی شهر تهران می‌باشد. ضعف مدیریتی، نبود برنامه‌ریزی درست، کمبود امکانات و افراد متخصص در بخش‌های مختلف شهرداری؛ از جدی‌ترین مشکلات شهرداری تهران است.
اگرچه رویدادهای طبیعی قابل پیش‌بینی هستند و با برنامه‌ریزی، آگاهی‌دهی و اقدام به‌موقع می‌توان از افزایش تلفات و خسارات جلوگیری کرد، اما متاسفانه در طول سال‌های گذشته اکثر فعالیت‌های شهرداری تهران در خصوص حوادث طبیعی به فعالیت‌های بعد از وقوع رویدادهای طبیعی خلاصه شده است، و در این بخش نیز سرعت عمل وجود نداشته و اقدامات بصورت دیرهنگام صورت گرفته است.
بی‌شک برخی از حوادث و اتفاقات سال‌های اخیر رویدادهای گریز ناپذیر بوده‌اند اما برای مبارزه با آنها باید از قبل برنامه و آمادگی وجود داشته باشد. شوربختانه عملکرد قالیباف و نهادهای تحت امرش در مواجهه با حوادث در سال‌های گذشته و سال جاری، نشان داده است که آنها چنین برنامه و آمادگی را نداشته‌اند. بی تردید تخصصی شدن بخش‌های مختلف شهرداری و آتش‌نشانی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. ضعف عملکرد این نهادها در برابر حوادث، ناشی از عدم تخصص در این بخش‌ها است. بسیاری از مسئولین و کارمندان این نهادها تحصیلات تخصصی در این زمینه ندارند و به همین دلیل هم نمی‌توانند برنامه‌های دقیق برای مبارزه با حوادث طبیعی را بکار گیرند.
اگرچه قالیباف بار دیگر انتقادها درباره عملکرد ضعیف شهرداری درباره پیشگیری از این حادثه و خاموش کردن به موقع آتش‌سوزی در آن را رد کرد و بجای مسئولیت پذیری و عذرخواهی‌ بابت قصور احتمالی، « ناکارآمدی در آئین‌نامه‌ها و مقررات » را از دلیل اصلی حادثه پلاسکو اعلام کرد، اما نباید فراموش کرد که قضاوت و داوری در خصوص حادثه ساختمان پلاسکو در صلاحیت دستگاه قضایی است و رسیدگی به جرم و قصور احتمالی بحثی است که علی‌القاعده دستگاه‌های نظارتی و قوه قضاییه باید آن را بررسی و تصمیم های لازم را اتخاذ کنند.
حادثه ساختمان پلاسکو ابعاد مختلفی دارد که نیاز به بررسی کارشناسی دارد و بی‌تردید عدم پاسخ‌گویی مسئولین کشور به افکار عمومی نتایج غیرقابل جبرانی برای کشور خواهد داشت. علی‌رغم اینکه در حوزه مدیریت بحران با مسائل و نواقص جدی روبرو هستیم، نتیجه بررسی‌ها هرچه باشد، بی‌شک نتیجه نهایی باید منجر به بهره‌گیری از نقاط قوت و رفع نقاط ضعف باشد و اگر این ناکارآمدی حل نشود بعید نیست دوباره حادثه‌ای همچون پلاسکو تکرار شود.
و کلام آخر اینکه
آقای شهردار؛ عملکرد ضعیف مدیران در روزهای بحران سر باز می‌کند. بنظر می‌رسد بیشتر مشکلات موجود در بحران‌های فعلی بخاطر « بحران مدیریت » است تا « مدیریت بحران ». مدیریت بحران به معنای « اداره کردن بحران » نیست، بلکه به معنی یک برنامه عملیاتی جامع با قابلیت اجرایی در حوزه مدیریت بحران است. مدیریت بحران به « شعار‌ و قرار گرفتن در مقابل عکاسان و خبرنگاران رادیو ‌و ‌تلویزیون» نیست و نیازمند برنامه‌ریزی صحیح و مدیریت علمی است.