حسین باهر: با اشاره به اینکه سیسستم آموزشی کشور نسبت به گذشته تغییر بسیار زیادی داشته است اما با شیوع بی سابقه تنبیه دانش آموزان در کل کشور مواجه شده ایم، اظهار کرد: «بی تحملی معلمان در امر خشونت دانش آموزان بی تاثیر نیست به همین علت این روزها شاهد این مسئله هستیم که معلمان به دلیل مشکلات اقتصادی، آستانه صبر و تحملشان در مقابل رفتار دانش آموزان بسیار کم شده است.»
باهر: معلمان کم تحمل شده اند/ دانش آموزان بی ادب؛ گرجی وکیل دادگستری: طبق قانون هیچ معلمی حق تعرض به دانش آموز را ندارد

دیده بان ایران؛ پرخاشگری یکی از عوارض تنبیه است در کلاس‌هایی که معلم تنبیه بدنی می‌کند، پرخاشگری و جنگ و دعوا در میان دانش‌آموزان یک الگوی رفتاری رایج و شایع است. کودک یا نوجوانی که سیلی می‌خورد، به هنگامی که در موضع نفوذ و اعمال قدرت باشد، به دیگران سیلی خواهد زد. گاهی تنبیه سبب تقویت رفتار نامطلوب در دانش‌آموز می‌شود و گاهی اوقات تنبیه بدنی منجر به تراژدی غم انگیزی می شود که تا سالیان سال در اذهان عمومی باقی خواهد ماند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران؛ شرایط یک معلم به عنوان تربیت کننده با دانش آموز، به عنوان تربیت شونده یکسان نیست و بروز رفتارهای اشتباه از جانب دانش آموز کاملا طبیعی است و اصلا مدرسه بر اساس همین فلسفه بنا شده است. اما معلم به عنوان راهنما و تربیت کننده نباید رفتار اشتباه از خود بروز دهد. کسی که حرفه معلمی را انتخاب می‌کند باید انسانی منعطف، مهربان و با حوصله باشد. در گزینش‌ها باید تست رفتاری گنجانده شود و افرادی که زود از کوره در می‌روند و عصبی و پرخاشگر و تندخو هستند  نباید به عنوان معلم پذیرفته نشوند.

باهر: بی تحملی معلمان در امر خشونت دانش آموزان بی تاثیر نیست/ مسلما دانش آموزی که اینگونه پرورانده می شود از همان کودکی ذهنیت تهاجمی می گیرد

در همین رابطه «حسین باهر» جامعه شناس و بنیان گذار رفتارشناسی در ایران در گفت و گو با دیده بان ایران، با اشاره به اینکه سیسستم آموزشی کشور نسبت به گذشته تغییر بسیار زیادی داشته است اما با شیوع  بی سابقه تنبیه دانش آموزان در کل کشور مواجه شده ایم، اظهار کرد: «بی تحملی معلمان در امر خشونت دانش آموزان بی تاثیر نیست به همین علت این روزها شاهد این مسئله هستیم که معلمان به دلیل مشکلات اقتصادی، آستانه صبر و تحملشان در مقابل رفتار دانش آموزان بسیار کم شده است.»

باهر در خصوص ارزیابی نقش آموزش و پرورش در افزایش خشونت دانش آموزان خاطر نشان کرد:«عدم تامین کافی در معیشت معلمان به عنوان باشگاه های لازم برای فرافکنی آموزگاران، عدم وجود شایسته محوری در بسیاری از مدارس، پایین بودن کرامت آموزگاران در سطح جامعه و در دیدگاه  اولیای دانش آموزان، ترویج بی ادبی از طرف دانش آموزان و در کل فقدان ارزش کافی علم و دانش در جهت معلم و دانش آموز در افزایش خشونت در مدارس بی تاثیر نخواهد بود.»

این جامعه شناس با اشاره به تاثیرات تنبیه دانش آموزان در مدارس و جامعه اظهار داشت: «مسلما دانش آموزی که اینگونه پرورانده می شود از همان کودکی ذهنیت تهاجمی می گیرد و به طبع وقتی به جامعه ای که دانش آموزانش مورد خشونت قرار می گیرند، نگاهی بیاندازیم، قطعا شاهد خواهیم بود که در گفتارشان حالت تهاجمی دارند و همچنین به هنگام شنیدن جواب هم جبهه گیری می کنند و این افراد به هنگامی که در ارتباط انسانی با همنوعان خود قرار می گیرند معمولا خشونت گری می کنند و به نظر بنده این افراد ممکن است همان افرادی شوند که در آینده با داد و بیداد جوانی خود را آغاز می کنند و با قتل و غارت هم زندگی خود را پایان می دهند.»

باهر در پاسخ به این سوال که وجود یک روانشناس در مدرسه چقدر در پیشگیری افزایش خشونت در مدارس می تواند مثمر ثمر باشد، گفت: «به طور کلی مشاور و «رفتار شناس» نه لزوما «روانشناس» در مدارس در رفتار دانش آموز و معلم بی تاثیر نخواهد بود و به نظر بنده  حضور یک «رفتار شناس» حداقل ماهی یکبار در مدارس بی تاثیر نخواهد بود.»

وکیل پایه یک دادگستری: هرگونه خشونتی توسط معلم صورت گیرد غیر قانونی است

علی اکبر گرجی ازندریانی، وکیل پایه یک دادگستری و عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی در گفت و گو با دیده بان ایران، در خصوص خشونت دانش آموزان در مدارس اظهار کرد: «خشونت در سیستم آموزش و پرورش عمل مجرمانه است و قطعا"  معلمی که با دانش آموزش چنین رفتاری دارد، باید بازخواست شود و به نظر من این اقدام غیر اخلاقی است و اگر در مدرسه ای چنین اتفاقاتی رخ می دهد، نباید این رفتارها را نیمه کاره رها کنیم و باید پیگیری اجتماعی وقضایی را دنبال کنیم تا درس عبرتی برای همه معلمان شود.»

عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی افزود: «اداره یک کلاس 40 نفره در مدارس پسرانه واقعا دشوار است ولی این دشواری دلیل نمی شود که معلم از خود واکنش نشان بدهد و دانش آموز را تنبیه کند.»

گرجی خاطر نشان کرد: آیین‌نامه اجرایی مدارس و مصوبه ۶۵۲ در سال ۱۳۷۹ مربوط به موضوعات اجرایی و بحث تنبیه در مدرسه بوده که در فصل ششم این آیین‌نامه موضوع مقررات انضباطی عنوان شده و مربوط به دانش‌آموزان و مسئولان مدرسه است و در این فصل و از ماده ۷۳ تا ۸۱، موضوع تنبیه عنوان شده است که در آن منظور تنبیه جسمی نیست و به معنای آگاه ساختن قصور و سهل‌انگاری دانش‌آموز نسبت به انجام وظایف خودش است.

این وکیل دادگستری تصریح کرد: قانون تنبیه دانش‌آموزان شرایطی را نیز برای مدیران مدرسه جهت تنبیه فراهم کرده است که شامل تذکر، اخطارشفاهی در حضور دانش‌آموزان، تغییر کلاس، اخطارکتبی، اخراج موقت و انتقال به مدرسه دیگر است و همچنین ماده ۷۷ آیین‌نامه انضباطی مدارس هرگونه تنبیه دیگر از قبیل بدنی و تعیین تکلیف درسی را ممنوع اعلام کرده است و این مورد برای افرادی انجام می‌شود که تمامی راه‌های تربیتی در موردش اجرا شده و کارساز نباشد. همان‌گونه که در آیین‌نامه اجرایی مدارس عنوان شده است، هیچ فردی از مسئولان حاضر در مدارس نباید تنبیه‌بدنی بر دانش‌آموزان اعمال کند و این موضوع از نظر قانون به هر شکلی و هر عنوانی ممنوع شده است.

وکیل پایه یک دادگستری معتقد است: هرگونه خشونتی توسط معلم صورت گیرد غیر قانونی است و هیچ جرمی بدون بسترهای سیاسی و فرهنگی محقق نخواهد شد و باید این بسترها مورد بررسی ونظارت های اجتماعی و سیاسی قرار بگیرد.»

وی اظهار داشت: «شیطنت کودکان به ویژه دانش آموزان در ذات آنها نهفته است و معلمان باید ظرفیت ومهارت های علمی، آموزشی و فنی خود را افزایش دهند تا در مواقع عصبانیت توانایی غلبه بر خشونت خود را داشته باشند، اگر معلمی نمی تواند بر خشم خود غلبه کند، از ناتوانی و ضعف سیستم آموزشی است.»

وی در پایان خاطر نشان کرد: در آیین‌نامه اجرایی مدرسه همچنین آمده است که باید شیوه جبران تخلف به دانش‌آموز ارائه شود و از او خواسته شود که خطا و تخلفش را جبران کند و این کار در حضور جمع انجام نشود که این موضوعات هم در آیین‌نامه فوق عنوان شده است، برای تنبیه دانش‌آموزان استفاده از هرگونه ابزار خاصی که آسیب‌زا باشد و به آن فرد آسیب برساند، جزو تنبیه‌بدنی محسوب می‌شود و تخلف است.