پول گیری مدام در مدرسه تا کی وچرا ؟

سجاد و سمیه امروز باید به مدرسه بروند پدرشان کارگر است سجاد دیروز بخاطر ندادن پول از اردوی جوانه ها منع شد ، راننده اتوبوس و برنامه جوانه ها پول می خواهد . پریروزبابت پول مجله رشد حسابی سمیه را در بین دوستانش دق مرگ کردند ، مجله رشد هرماه درتیراژوسیع بدون داشتن هدف دربین دانش آموزان به صورت اجبار توزیع می شود که اصلا اگر نباشد هیچ اتفاقی نمی افتد روزگاری مجله رشد لنگان لنگان با حضور کاربلدانی چون عربلو ، شامانی ، سید مهدی شجاعی ، محقق و... و مشارکت خود بچه ها حرفی برای گفتن داشت اما اکنون خنثی است اگر خنثی نباشد این نشریه باید توانایی داشته باشد که هیچ کتاب کمک آموزشی در مدرسه و خانه راهی نداشته باشد ولی این کجا و اون کجا .
رشد نمی داند باید برای بچه ها بنویسد یا بچه ها برای بچه ها بنویسند و یا درهراستانی خود بچه ها بصورت کارگاهی کار روزنامه نگاری ، خبرنگاری و مطبوعات را باید در یک پروسه کاری تجربه کنند ، سئوال اینجاست اگر بزرگترها باید بنویسند و به خورد بچه ها بدهند دیگر پول گرفتن این خدمات چه معنایی دارد ؟
بگذریم اما بیایم هفته تحصیلی سجاد و سمیه را که به مدرسه می روند همراه شان باشیم ، بدتان نیاید ما در مدرسه آدم می دهیم چه چیزی باید تحویل بگیریم ؟
شنبه : این روز همه بچه ها دربوفه هرچه دلشان می خواهد می خرند اما سجاد پول ندارد سجاد و دوستش رحیم و احمد ، خوشا به حالشان چون این خوردنیها را اگر جلوی ... بگذاری نمی خورد همه غیر بهداشتی ، رنگ شده و صنعتی امان از سس کاملا بی مجوز و مزه دار!
یکشنبه روز دریافت پول برای کاغذ فتوکپی است باز عده ای از بچه ها پول ندارند و نیاوردند معلم از معرکه گیری مدیر در کلاس به همراه معاونش کلافه است سمیه بازبه همین بهانه توبیخ می شود!
دوشنبه بچه ها آماده می شوند وسایلی را به مدرسه بیاورند تا برای موسسه خیریه به فروش برسانند یک کار عام المنفعه ، اما دیروز مادر سجاد پول نداشت تا کوکو درست کنه برای فروش یا طبخ آش ، اوو بعضی بچه ها نه خرید کردند نه فروش !
سه شنبه بچه ها برای جشن جوانه ها باید پول بیاورند هزینه برنامه جوانه و کرایه ماشین را مدرسه ندارد ، جمع آوری رضایت نامه و پول ، اعصاب کلاس و معلم را بهم می ریزد و سمیه مجبور می شود کاری دیگر بکند اما اقدامش هویدا می شود به والدین نامه می دهند و پیامک ، در این کلاس به پنج ولی نامه داده می شود دو تا نیامدند دو تا اظهار عجز وناتوانی ودرخواست کمک کردند و یکی با کل مدرسه و معلم درگیر می شود و بقیه ماجرایی که در مدرسه منجر به کتک خوردن معلم می شود.
چهارشنبه برای کلاس فوق برنامه ، کلاس تقویتی و تیزهوشان از بچه ها پول درخواست می کنند وتاکید می کنند هرکس پول را زودتر بیاورد در سازماندهی کلاس قرار می گیرد و این مهلت تمدید نخواهد شد.
شنبه معلم دینی سجاد در درسش به موضوع بیت المال می رسد و با بچه ها درمواظبت از عدم دست درازی به بیت المال تاکید می کند که سجاد بلند می شود و سئوال می کند که اگر دست درازی به بیت المال گناه است آیا پدرمن که کابل کنتوررا از پشت کنتور به برق خانه وصل کرده ، کاری خلاف انجام داده است ؟ معلم بلافاصله جواب آری می دهد ، زنگ می خورد معلم سجاد را به خلوت می برد سئوال می کند که برای چه پدرت این کار را کرده است ؟ سجاد در پاسخ ، بیکاری و نداشتن پول پدررا علت این کار عنوان می کند و می گوید پدرم چند ماه است بیکار درخانه نشسته است .
شنبه ها می آید و یکشنبه ها سپری می شود و دوشنبه ها سر می رسد و من در تعجبم معاون و مدیر کاری دیگر ، جز گرفتن پول از بچه ها ندارن ؟ چرا کلاس معلم را هر لحظه وهرروزبه بهانه های مختلف به هم می ریزند ؟
شنبه ها می آید و سجاد و سمیه با استرس و دلهره وارد مدرسه و کلاس و همجواری با بوفه و نرفتن به اردو و برنامه جوانه و نگاه به مجله و خرید وفروش بازارچه خیریه مدرسه و... در همین زمان سجاد غرق دنیای خود است ، معلم صدایش می زند حواسش پرت است ، معلم دوباره صدا می زند او در دنیای دیگری است ، معلم به کنارش می آید بغل دستی اش اورا متوجه می کند ناخودآگاه دست معلم بالا می رود دست سجاد به همراه مداد به عقب می رود دست معلم پایین می آید مداد تیز به پوست سرش نفوذ می کند وپسرنقش زمین می شود ومعلم اورا بغل می کند وسریع با همکاری مدیر به بیمارستان می رساند در دنیای مجازی غوغا می کنند اما هیچکس نمی پرسد علت این اتفاق چیست ؟
آقایان وزیران ادوارتعیلم و تربیت ، اگرسجاد کوچولو وسمیه عزیز ومعلم کلاس شان در هیاهیوی پول ، تعلیمات دارند پس این همه کارخانه ، معادن ، نفت و گاز ، سرمایه گذاروخیر، تجارت وتاجر، آستان قدس و بنیاد ها به چه کاری جز آبادانی ایران واولویت آدم سازی را در سر می پرورانند .
امروز مدرسه شما فقط به پول می اندیشد ، جنگ داشتن و نداشتن و پلاسکوی تعلیم و تربیت اما هیچکس آنرا بحران نمی شمارد تا جلسه ای تشکیل شود و علت ها بررسی شود اما معلول ها به قصور معلم ختم می شود .
به معلم مدرسه ای گفتن روزنامه دیواری خوبه ، ازبچه ها بخواهید که در این کار فعال باشند گفت ، باز باید مقوا بخرند و ... من می دانم کارمهارتی خوبی است اما شما را بخدا بسته ، من طاقت ناداری بچه ها را ندارم .
آقایان وزرای ادوار، پولی ، بچه های همدل ، مهربان ، با صداقت ، راستگو ، خلاق ، کمک دهنده ، یادگیرنده ،یاد دهنده و در یک کلام شهروند متعادل تربیت نمی کند .
معلمان گرامی آنچه روایت شد می تواند غیرواقعی باشد وهرگز این اتفاقات در مدارس ما اتفاق نیافتاده باشد چون آمارها و گزارش ها از مطلوب بودن دوران تحصیل همگانی نوگلان حکایت می کند ، اگر غیراز این است شما معلم گرامی روایت اتفاقات و مشاهدات خود را حتی به زبان ساده به مسئولان از طریق سایت صدای معلم اطلاع رسانی نمائید تا با اقدام عاجل ازخطر استحاله و بحران پلاسکوی تعلیم و تربیت جلوگیری نمایند و یا در اثر بی توجهی مسئولان امر، حجت برشما تمام شود.
محمد رضا خورشیدی پاجی / فعال فرهنگی