فرهنگیان نیوز -تدبیر تلگرام 👈 https://telegram.me/edufarhangian: پیام مردم و معلمان در 29 اردیبهشت تغییر بود
دوران مصلحت اندیشی به پایان رسیده است.
حسین طاهریفرد کارشناس ارشد جامعهشناسی
انتخابات دوازدهم هم به پایان رسید. اکنون که در آستانه استقرار کابینه جدید دولت دوازدهم قرار داریم، مهمترین سوال فرهنگیان این است که «آیا نوبت اولویت، به آموزشوپرورش رسیده است؟». بسیاری از فرهنگیان از عدم توجه و اهتمام دولت یازدهم به مشکلاتشان آزده خاطراند چراکه در باور آنان، آموزشوپرورش بعنوان زیربناییترین نهاد توسعهای کشور به صورت یک اولویت و ضرورت جدی از سوی دولت در نظر گرفته نمیشود. روحانی در کوران رقابتهای انتخاباتی، به فرهنگیان و مردم قول داد تا آموزشوپرورش اولویت دولت دوازدهم باشد، اکنون که تبوتاب انتخابات فروکش کرده، باید منتظر ماند و دید، «آیا روحانی به قول خود پایبند خواهد بود یا منافع اکثریت فرهنگیان را فدای منافع حزبیوجناحی خواهد کرد؟»
امروزه آموزشوپرورش با مشکلات جدی روبهرو است. آموزشوپرورش نیاز به تغییر دارد و قطعاً وضع موجود مطلوب هیچکس نیست. سالهاست که فرهنگیان برای تحقق خواستههای بر حق خود فریاد میزنند؛ فریادی که در گذر دولتها و آمدنورفتن وزیران از پی هم را گوش شنوایی نیست. دیگر ارتقاء کیفیت آموزش مهمترین دغدغه دولتها نیست. کسری بودجه مزمن آموزشوپرورش برای دولتهای مختلف امری عادی تلقی میشود. وعدههای مکرر پرداخت مطالبات فرهنگیان از پی هم میآیند و میروند. داشتن حقوقی عادلانه به یک رویا تبدیل شده است. ماهها از پی هم میآیند و میروند و حق التدریسها همچنان در انتظار پرداخت میمانند و پاداش پایان خدمت به دست بازنشستگان آموزشوپرورش نمیرسد. بدون تردید سیاههی گرفتاریهای آموزشوپرورش بسیار بیش از مواردی است که اشاره شد اما در میانه این همه گرفتاری، فرهنگیان به روحانی رای دادند اگرچه گلایههایی هم از او داشتند.
به باور نگارنده دولت یازدهم در عرصه آموزشی کشور از پویایی لازم برخوردار نبود. دولت دوازدهم برای خروج از این انفعال نیازمند بازنگری در برنامههای استراتژیک خود و اتخاذ سیاستهای هوشمندانهای در این حوزه دارد. برای برونرفت از مشکلات کنونی آموزشوپرورش باید نگاه هزینهای سیاستگذاران کلان و خصوصاً دولتمردان به مقوله آموزشوپرورش تغییر کند. بیشک بدون تغییر نگرش به سیستم آموزشوپرورش نمیتوان انتظار تغییرات بنیادی و ساختاری در این حوزه داشت.
حال که در آستانه استقرار کابینه جدید دولت دوازدهم قرار داریم؛ از دولتمردان انتظار میرود با ورود جدی به مقوله آموزشوپرورش برای اصلاح نظام آموزشی و مشکلات زیرساختی این وزارتخانه تلاش کنند. انتظار فرهنگیان از دولت دوم روحانی اینست که « وزیری برای بزرگترین دستگاه اجرایی کشور با برخورداری از یک میلیون پرسنل فرهنگی و بیش از 13 میلیون دانشآموز انتخاب گردد که در حد مشکلات، نیازها و جایگاه این وزارتخانه باشد و در این برهه حساس اقتضائات، تهدیدها و مسئلههای اصلی حوزه آموزشوپرورش را به درستی بشناسد و بتواند موانع را از میان برداشته و راه را برای پیشرفت هموار نماید.»
امروز آموزشوپرورش در یک بزنگاه حساس و سخت قرار دارد. عبور از این دوره حساس نیازمند تدبیر و آگاهی است. بیگمان ضعف مدیریت و عدم درایت وزیر در ایجاد بخش اعظمی از مشکلات فرهنگیان موثر بوده و باعث دور شدن آموزشوپرورش از اهداف اصلی خود شده است. تغییر وزیر واقعیتی است که باید پذیرفت، چراکه پذیرفتن ادامه وضعیت نامطلوب موجود نه به نفع دولت است و نه به صلاح آموزشوپرورش. به اعتقاد صاحبنظران اگرچه تغییر وزیر آموزشوپرورش یک ضرورت است اما مهمتر تغییر نگرش دولت نسبت به فرهنگیان و مشکلات ساختاری آموزشوپرورش است.
انتخاب وزیر آینده آموزشوپرورش آزمونی سخت برای روحانی خواهد بود، چراکه نهتنها دست دولت برای هرگونه تغییر جهت پیشبرد اهداف خود باز است بلکه در راه این تغییرات نوعی پشتوانه و همراهی را نیز درکنارخود حس میکند. بیشک مجلس همسو با روحانی میتواند مسیر انتخابهای معقول و کارآمد را هموار نماید. در این شرایط انتخاب درست و هدفمحور میتواند بسیاری از سوء تفاهمات ایجاد شده در خصوص بیتوجهی دولت اعتدال به معلمان و مشکلاتشان را برطرف نماید.
فرهنگیان با همه کاستیها و کم توجهیها به روحانی رای دادند. حال وظیفه روحانی ایست تا دست حمایت فرهنگیان را به گرمی بفشارد و نشان دهد که آموزشوپرورش به عنوان سنگبنای توسعه درازمدت و باثبات اولویت دولت دوازدهم است. روحانی باید پیام رای فرهنگیان را ببیند و معنی این دیدن باید در کابینه جدید دولت دوازدهم نمود پیدا کند.
در این شرایط همگان با دقت حرکات دولت درخصوص انتخاب وزیر آینده آموزشوپرورش را زیر نظر دارند و مسلماً تغییرات آینده نشان خواهد داد که دولت دوازدهم واقعاً به دنبال تغییر نگرش و اصلاح مشکلات اساسی فرهنگیان است یا دغدغهها و مطالبات آنان را دستمایه وعدههای انتخاباتی قرار داده است. بدون تردید اگر دولت دوازدهم همان مسیر گذشته را بخواهد دنبال کند امیدی به اصلاح نظام ناکارآمد آموزشوپرورش نخواهد بود. روحانی میتواند برای احیای مجدد زیرساختیترین وزارتخانه کشور تلاش کند؛ اگر ۴ سال گذشته تجربهای برای دولت باشد که بتواند نقطه ضعفها و ایرادات و اشکالات را در حقیقت بشناسد و برطرف کند.
|