آیا تغییر عنوان دستگاه آموزش و پرورش تعلیم وتربیت را از بن بست نجات میدهد ؟
گویا پس از پنجاه و چهارسالی که اینجانب با تلاش مستمر از مقطع ابتدایی تا فعالیت در حوزه ستادی دغدغه آموزش و پرورش را داشتم ودرهردوره چهار یا حداکثر هشت ساله بنا بر سلیقه ای آموزش وپرورش را بجای اینکه موجد تغییر باشد دنباله رو حتی نه تغییر بلکه تغییر مدیریت میدیدم چاره ای دیگر اندیشیده شده و این است که اگر عنوان وزارت آموزش و پرورش را عوض کنیم وبجای آن وزارت تربیت رسمی و عمومی بگذاریم جای هیچ دغدغه ای باقی نمی ماند . در دوره ای پیشنهاد شد دومعاونت آموزشی و پرورشی درهم ادغام گردد غوغایی از جانب مخالفان که دلیلی بر مدعای خود نداشتند برپاشد درحالیکه آموزش و پرورش دوبال پرواز به سوی ارزشها تلقی میشود . جداگانه نمیتوان تصمیم گرفت ، معلم را به آموزش صِرف ومحض وبه دور از مبانی تربیتی مشغول نمود و وظیفه تربیت را به مربی پرورشی واگذار کرد که درهفته حتی چند دقیقه فرصتی پیش نمی آید که با دانش آموزان روبرو یا هم صحبت شوند ..درحالیکه هرمعلم باید مربی پرورشی در هر درسی که تدریس میکند باشد . حال به نظر شخص حقیر که پنجاه وچهارسال است خاک صحنه آموزش و پرورش را خورده و ودرحسرت آموزش وپرورش معنی دار باقی مانده ام عجیب می آید که عنوانی پیشنهاد میشود که تنها به تربیت تاگید دارد، آنهم تربیتی بدون آموزش .
درحالیکه با سند تحول آموزش و پرورش امید میرفت بجای تغییر هراز چند مدت در جزئی ار یک یا دو زیر سیستم که کل سیستم آموزش وپرورش را از هدف کلی واصولی به دور میکرد ، تحولی در راستای ارزشها صورت بگیرد . متاسفانه تجربه نشان داده است که در هردوره گویا قرار براین بوده که مسئولین این نهاده پیشنهاد یا طرحی برای خود داشته باشند که کاری کارستان جلوه دهد . ده ها وده ها بار گفتیم و گفتند که وزارت آموزش و پرورش در مجموعه دستگاهها وسازمانها به تنهایی متکفل نظام تعلیم وتربیت کشور نیست ونباید چنین داعیه ای داشته باشد . بدون اهتمام ومشارکت دستگاهها وسازمانهای متعدد و متنوع ارشادی وفرهنگی ارشاد ، رسانه های گروهی بویژه صدا وسیما که دانشگاهی است با مخاطبانی درحد کل جمعیت کشور، آموزش وتربیت همگانی برای خانواده ها ، نوجوانان وجوانان صورت نخواهد گرفت . بدون آموزش همگانی وزارت آموزش وپرورش قادر به تربیت وحتی آموزش رسمی قابل ملاحظه نخواهد بود . معلمان با فرزندان طلاق ، فرزندان خانواده های معتاد ، فرزندان خانواده های به اصطلاح بی درد ، فرزندان خانواده های فقیر ، فرزندان خانواده های مرفه ، فرزندان خانواده های مومن و با ایمان ، فرزندان خانواده های آسیب پذیر آنهم با تفاوتهای فردی دیگر از نظر هوش واستعداد دریک کلاس چه میتوانند بکنند ؟ وزارت آموزش وپرورش چه اختیار و قدرتی در جهت جذب نخبگان به حرفه معلمی وتامین معیشتشان را داشته ودارد که بتواند اندک توقعی از آنان داشته باشد . تعیین خط ومشی کلی نظام آموزشی و تربیتی برعهده وزارت آموزش وپرورش نیست این دستگاه ، مجری بخشی از نظام آموزش وپرورش دربعد رسمی آن است زمینه های لازم برای آموزش رسمی نوجوانان وجوانان را نه تنها تمامی دستگاههای اجرایی اعم از تامین معیشت ، بهداشت وسلامت ، امنیت شغلی ، آموزش همگانی خانواده ها و .... بلکه هر سه قوه که در راس آن مجلس قرار دارد باید فراهم نمایند .. وبه تبع آنها سازمانهای ذیربط والی ماشاالله تریبونهای متعدد ومتنوع ارشادی . رسانه ها هستند که باید بگونه غیر رسمی آموزش وپرورش عمومی را برعهده بگیرند تا ازچنین رهگذری که متاسفانه باید گفت ، آرمانی به نظر میرسد وزارت آموزش وپرورش با هر عنوانی بتواند ّبه آموزشهای رسمی آنهم در راستای آرزشها و آموزشهای همگانی بپردازد . درفرهنگ عامیانه ما مصطلح است که قورمه سبزی باید خاصیت اصلی خود را داشته باشد چه با قاف بنویسیم چه با غین . درحالیکه با پبشنهاد چنین عنوانی به نظر میرسد آموزش وپرورش نه تنها نسبت به آموزش در راستای ارزشها دور خواهد شدا هداف تربیتی را نیزنخواهد توانست دنبال نماید .. لازم به نظر میرسد سند تحول آموزش وپرورش را مبنا قرار دهیم پیگیری در خصوص مهارتهای غیرحرفه ای که هدف اخلاق حرفه ای را دنبال مینماید خواهد توانست وزارت آموزش وپرورش را در صورت مشارکت ومساعدت سایر دستگاهها وسازمانها درجهت آموزش وپرورش رسمی در چهارچوب وظایف مطرح شده کمک کند .که تنها با تغییر عناوین والقاب ، مرادی حاصل نخواهد شد .
سید محمود مشایخی بازنشسته حوزه ستادی آموزش وپرورش