دل بازنشستگان مشرق ، موفقیت شان مغرب ، خودمان را به فراموشی زده‌ایم !!!؟
کاش زندگی که تمام شد ، به خودمان بدهکار نباشیم. حقیقت این است که خیلی از ما انسان‌ها قدرت تغییر شرایط را نداریم .راحت‌تر بگویم از تغییر شرایط می‌ترسیم
گاهی رشته‌ی تحصیلی را انتخاب می‌کنیم و در میان راه می‌فهمیم هیچ علاقه‌ای به آن نداریم، می‌فهمیم استعداد و موفقیت ما جای دیگری‌ ست ولی ادامه می‌دهیم . بخاطر عدم فرهنگ حق خواهی و اتحاد قانونی از سال 86 مصوب شده .عده ای از مزایای ان برخوردار واما بازنشستگان بی نصیب ومحروم ، لذا به همین خاطرمشکل معیشت بازنشستگان با افزایش درصدی حقوق حل نمی شود.
شاید به زندگی فقیرانه ودررنج و نق زدن ولمیدن در گوشه ای و.... عادت کردیم ولی شجاعت وشهامت اعتراض به وضع موجود را نداشتیم .چشم وگوش بسته به نمایندگانی رای دادیم که شاید قدرت دفاع وحمایت از قشر آسیب پذیر جامعه را ندارند . حتی ملاقات حضوری با آنان کمتر میسر می شود . وکلای ملت بنابر سوگندی که خورده اند قرار است مدافع حقوق محرومان ویاور ستمدید گان وبازنشستگان باشند . ولی این طور نبوده است . آیا باحقوقی که حتی نان ماست یک بازنشسته را ظرف 15 روز کفایت نمی کند می توان معیشت ابرومندانه ودور از دغدغه داشت . در سال ۹۵ حقوق ۷۵۰/۰۰۰ تومانی ۲۰ درصد افزایش یافت و به ۹۰۰/۰۰۰ تومان رسید. آیا تحولی در زندگی بازنشستگان ایجاد شد؟ در سال ۹۶ حقوق ۹۰۰/۰۰۰ تومانی ۲۷ درصد افزایش یافت و به ۱/۱۵۰/۰۰۰ تومان رسید. واقعا با احتساب تورم کدام مشکل بازنشستگان حل شده است؟
اگر قرار است همسان سازی یا متناسب سازی مشکل معیشتی بازنشستگان را حل کند، ابتدا باید یک کف حقوقی قابل قبول تعیین شود، سپس افزایش های دیگر اعمال شود.
همه ما ناخواسته یا از روی علاقه وارد شغل و حرفه‌ای می‌شویم که به ظاهر تحصیلاتش را داریم، تحصیلاتی که فقط برای مدرک بوده نه علاقه !!!؟
هر روز صبح از خواب بیدار می‌شویم و کاری را انجام می‌دهیم که هیچ جذابیتی برایمان ندارد . گاهی هم بدون فعالیت صنفی وفرهنگ حق خواهی به جعبه سیاه جادویی با دقت گوش می دهیم تا سخنی برای افزایش حقوق بشنویم . فکر می‌کنید ما در این شرایط چکار می‌کنیم؟
متاسفانه باید بگویم ما به روال گذشته ادامه می‌دهیم ولی برای بهبود اوضاع نابه سامان خود هیچ اقدامی انجام نمی دهیم . به مسیری که می‌دانیم برای ما ثمر ندارد به دست تقدیر ، با نق زدن و با دعا وگاهی نفرین ادامه می‌دهیم .اما قدم مثبتی برای تغییر یر نمی داریم .
فرقی ندارد . ما بااین وضع به تحصیلات، کار یا حتی دوست داشتن عادت کرده ایم مسیری که می‌رویم را ادامه دهیم حتی اگر اشتباه است‌، حتی اگر به قیمت از دست دادن بهترین روزهای زندگی مان باشد .خیلی از ما قدرت تغییر شرایط را نداریم
دلمان مشرق است و خودمان مغرب ، خودمان را به فراموشی زده‌ایم تا یادمان برود این چیزی نیست که از زندگی می‌خواستیم
موفق‌ترین انسان‌های دنیا ، یک روز تصمیم گرفته‌اند شرایط زندگیشان را تغییر دهند .فرقشان با دیگران در این بوده که تصمیمشان را عملی کرده‌اند، بدون اینکه از شکست یا حرف دیگران بترسند.
مسئولین محترم! دولتیان ومجلسیان! جناب نوبخت و ربیعی که مرتب دم از دغدغه بازنشستگان می زنید! شما به استناد مواد قانون مدیریت خدمات کشوری میزان عیدی را تا ریال آخر محاسبه و اعلام می نمایید و طبق همین قانون حداکثر حقوق خودتان را 7برابر حداقل حقوق تعیین می نمایید. هر کجا این قانون را به نفع خود می دانید اجرا می نمایید ولی حقوق بازنشستگان را به صورت پلکانی تعیین می نمایید.
همین قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال 86 بیان نموده که حقوق و دریافتی بارنشستگان همانند شاغلین و دیگر بازنشستگان سنوات مختلف در شرایط یکسان و با سی سال سابقه باید همتراز و همسان شود و اختلافی بین آنها نباشد. درپایان خواهشمندیم ازاین نوع بازی ها که باعث ظلم و ستم بر حق و حقوق قانونی بازنشستگان می شود دست بردارید!
آرامش بر خلاف تصور ، خواب، استراحت و سکون نیست ، آرامش یعنی یک بدن در حد اکثر توان فیزیکی و روانی خود حرکت می کند اما از یک آرامش و سکون درونی خاصی برخوردار است، نظیر هواپیمایی که با سرعت و شتاب در حرکت است اما در درون خود آرامش دارد.در دنیای کنونی ما پیوسته از آدم‌ها طلب می‌کنیم خودشان باشند، در حالی که مدام با توقعاتمان خلافش را می‌خواهیم .اگر فکر می کنید هزینه رسیدن به اهدافتان زیاد است... پس صبر کنید تا صورت حساب تلاش نکردنتان را ببینید... بدون هدف در زندگی فعالیت کردن ، مانندداشتن امیدبه پیروزی درمسابقه فوتبالی است که در آن دروازه ای وجود ندارد!! انگیزه قوی بازنشستگان در کنشگری صنفی واحقاق حق درراستای تحقق اهداف صنفی وجبران تبعیض های گذشته می تواند در واقع سوخت حرکت ما در طول مسیر موفقیت باشد که مانع توقف ما در مسیر می شود. این انگیزه به ما این اطمینان را می دهد که حتما تمام کارها با اتحاد وانسجام ودرایت را انجام خواهیم داد تا به حقوق قانونی خود دست یابیم . ما فقط همین یک فرصت را برای زندگی کردن داریم، کاش زندگی که تمام شد به خودمان بدهکار نباشیم.
نصراله خلیلی – جلال غیور