بررسی بحران معیشت بازنشستگان درحضوروزیر رفاه اجتماعی ونماینده مجلس !!!
دیروز جمعی از بازنشستگان کشوری در حضور ، جناب ربیعی و خانم جلودار زاده نماینده محترم مردم تهران اجتماع نموده ، و در محفلی مطالبه گرانه ، خواسته های را بصورت سخنرانی و یا با قرائت قطعنامه ، بیان نمودند ، سوا از اینکه خواسته ها چقدر بر مبنای قانونی و بحق و یا ناقص و یا مبهم و یا رسا بوده که خود جای نقد دارد و باید از افراد کاردان در جهت تدوین قطعنامه حداقل مشورت میگرفتند تا خواسته ها بر اساس اصول قانون اساسی و قوانین جاری باشد، تا موارد مورد ادعا قانونی باشد ، اما وزیر محترم وعده های را جهت انتقال مطالب به هیات دولت به حضار محترم و معترض داد که ، عمل به این خواسته ها منوط به عودت بودجه مصوب مجلس از شورای نگهبان و ایراد شرعی و قانون اساسی و عدم همخوانی آن با قوانین بالا دستی و اصلی دارد. از طرفی برای اجابت بعضی از خواسته ها تلاش همگانی بازنشستگان و مساعدت دولت و مجلس و... برای تدوین لایحه تقدیمی قانون مدیریت خدمات کشوری را به دنبال خواهد داشت.
اگر گروههای صنفی همدل و همنوا باشند و صرفا فعالیت صنفی متحدانه و به دور از تفرقه و تقابل حرکت کنند ، میتوان به آینده روشن امیدوار بود.از نکات مثبت این حرکت اخیر اتکا دوستان به رایزنی با مقامات دولتی بود و این تغییر رویه بسیار مثبت میباشد. قبلا در گروه های مجازی خط و نشان های قبل از تجمع کشیده میشد که گفتگو و رایزنی هیچ فایده ای ندارد و ما قبلا این راه هارا پیموده ایم ولی دیروز دیدیم که بیشتر کسانی که با این خط و نشان های خود قبلا کار گروه ها و متخصصان خود را محکوم میکردند . خود تن به مذاکره دادند و از وعده های یک وزیر و نماینده بسیار مسرور و احساس غرور میکنند.
دوستان عزیز هدف خرده گیری برکسی نیست ، ما باید بیاموزیم که هر حرکت صنفی رسم و رسوم و اصولی دارد . اگر متوسل به حالتهای سخت ابزار صنفی مانند تجمع و تحصن و... می شویم یکی از راه های موثر آن رایزنی با مسئولین دولتی و حکومتی است. اگر امروز وزیر و صدا و سیما ، واکنش عملکرد اعتراض بازنشستگان را نشان میدهد بعلت ، تغییر رویه در حاکمیت است . آنها با ابرام و اصرار ما هر روز به عقب نشینی مجبور خواهند بود چون خواسته ما برحق و سیاست اعمالی آنها برخلاف قانون و به بنیان بی اساس تبعیض و ظلم استوار و متکی بوده است.
بهترین متد در این کنش و واکنش ، عمل به روش و منش گروه های صنفی است که در آن هر کس نباید خود را قیوم و کنشگر واقعی تلقی کند ، در فعالیت صنفی اطاق فکر و مدیران و فعالان و اصناف هریک جایگاه خود را دارد.
اخیرا در متن های انتشار یافته مطالبی میبینیم که نگارنده ، آشنایی مبتدی به قوانین دارد و از کاربرد صحیح مواد و استناد به آن بیان و پیام نارسایی را به گروه های صنفی انعکاس میدهد در حالی که این پستهای تخصصی در حیطه وی نبوده و سبب گمراهی بیشتر و تشتت نظریات مبهم و ناصواب در فعالیت صنفی را موجب می شود.
اگر ما هریک جایگاه خود در فعالیت صنفی را درک صحیح کنیم و هر کس کار و وظیفه صنفی خود را بخوبی انجام دهد ما زود تر از موعود به اهداف صنفی خود نایل خواهیم شد.فعالان صنفی عزیز اگر یک خواسته با بکار گیری عبارت نادرست به مقامات حکومتی منعکس شود ، عوارض ناگوار آن سبب خواهد شد که آنها ما را متهم به نا آگاهی از امور صنفی و تهی از ابراز نظر خواهند دید و این خطا سبب زیان و ضرر ما بازنشستگان میشود.
کسانی که چند ماده از قانون را بدون کاربرد آن در چه امور حفظ کرده و بی توجه به متن قانون ابراز نظر میکنند در واقع برخلاف مصالح ما فعالیت عبث میکنند. بیاید از گروه بندی و خود شیفتگی و اعتنا نکردن نیز درسی بگیریم. در میان فعالان صنفی کسانی هستند که ادعای بیشتری دارند و با لابیگری خصوصاً در تهران تسلط بر مدیران با ارائه اطلاعات موهن ،‌ سبب بی فایده بودن فعالیت صنفی میشوند را کنار بگذارید. واقعا جای تاسف و تاثر است که مطالبی اخیرا انتشار یافته که با رسیدن آن به دست مسئولین قضایی در دیوان و مجلس ، شعور درک همه بازنشستگان زیر سوال است و به قول یکی از دوستان بزرگوار این کار غلط باعث میشود که شکایت ما در آتیه مورد توجه دیوان عدالت اداری نخواهد شد چون با هجمه بی تدبیری اینها که کار نادرستی در ارائه شگوائیه است ، مسئله حق خواهی لوث خواهد شد. با اینکه میدانم مطالب متن زیاد است وتنها توسط عده ای محدود و دلسوز و اهل فن خوانده خواهد شد و هیچ تاثیری در رویه اکثر مدیران پر ادعا ایجاد نمیکند ولی از باب اینکه شاید بتوانم وظیفه و دین خود را جهت رفع نارسای ها بیان کنم به تهیه متن پرداختم . و امیدوارم که ، دوستان عزیز که دغدغه واقعا صنفی دارند از بیان وقایع تلخ اما حقیقت موضوع ، مرا حلال کنند. و شاید این آخرین مطلبی باشد که جهت احیا حقوق بازنشستگان در فضای مجازی نوشته باشم.
عسگر فریاد - ارسالی : نصراله خلیلی