| فرهنگیان نیوز -تدبیر تلگرام 👈 https://telegram.me/edufarhangian: آیا ائتلاف ایران و روسیه دچار تزلزل شده؟
© Sputnik / Aleksey Nikolskyi
عماد آبشناس
مدتی است که برخی رسانه ها اخبار و تحلیل هایی مبنی بر اختلاف نظر و یا تزلزل ائتلاف ایران و روسیه مخصوصا در مورد سوریه مطرح می کنند.
مدتی است که برخی رسانه ها اخبار و تحلیل هایی مبنی بر اختلاف نظر و یا تزلزل ائتلاف ایران و روسیه مخصوصا در مورد سوریه مطرح می کنند.
این شایعات پس از حمله های اخیر اسرائیل به مواضع نیروهای ارتش سوریه و همپیمانان آن وهمچنین سفر بنیامین نتانیاهو به موسکو و ملاقات با پرزیدنت پوتین دو چندان شد و برخی شروع به تحلیل کردند که اسرائیل توانسته در ائتلاف ایران و روسیه در سوریه رخنه کند و این ائتلاف را متزلزل نماید.
در پی پیروزی های چشمگیر ارتش سوریه مشخص است که رسانه های غربی و عربی مخالف ایران و روسیه و سوریه تلاش دارند از شگرد جنگ رسانه ای استفاده کنند به این اخبار دامن بزنند تا بلکه از این طریق بتوانند در ائتلاف موفق ایران و روسیه با دولت روسیه نفوذ کنند و با ایجاد تفرقه این ائتلاف را بر هم زنند.
اگر بخواهیم پاسخ کوتاهی به این ماجرا بدهیم باید بگوییم ائتلاف نا نوشته ایران و روسیه به دلیل منافع مشترک دو کشور و وجود دشمن ها و چالش های مشترک برای دو کشور بوجود آمده و هم این منافع سر جای خودش است و هم دشمن ها و چالش ها.
با توجه به اینکه این منافع و دشمن ها و چالش ها نه فقط کمتر از قبل نشده بلکه با سیاست های دولت آقای ترامپ بر علیه ایران و روسیه روز به روز بیشتر شده پس می توان گفت چون منافع مشترک دو کشور افزایش یافته پس لزوم اتحاد بیش از پیش دو کشور نسبت به قبل بیشتر هم شده.
بدیهی است اولویت هر دو کشور پایان دادن به ماجرای سوریه است تا متحد مشترک هر دو یعنی سوریه بتواند نفس راحتی بکشد و در این راستا هر دو کشور از هر توان و ابزاری که در اختیار دارند دریغ نخواهند کرد.
در برخی موارد که نیاز است نیروهای نظامی روی زمین عملیات انجام می دهند در برخی موارد دیگر ممکن است نیاز به بمباران هوایی باشد در مواردی هم ممکن است با مذاکره و میانجی گری بتوان به پیشروی ارتش و دولت سوریه برای رسیده به هدف نهایی که همانا تسلط بر کل خاک سوریه است رسید.
مصطلحی دارم که در زمینه همکاری های دو متحد می گوید "یکی باید شل بگیرد و دیگری سفت".
در برخی موارد ممکن است نیاز باشد که روسیه از روابط خود استفاده کند و در موارد دیگری ایران از توان خود روی زمین استفاده کند.
تا زمانی که همه برنامه ها در راستای رسیدن به هدف نهایی است بدیهی است که همه پیروز هستند.
پس از اینکه ارتش و حکومت سوریه بر تمام سرزمین خود مسلط شدند و توانستند اقتدار وامنیت را در سرتاسر سوریه برقرار کنند و دیگر نیازی به کمک همپیمانان دولت سوریه نباشد قطعا همپیمانان دولت سوریه پیش قدم خواهند شد تا به کشورهای خود بازگردند و بدیهی است که قرار نیست هیچ نیرویی تا ابد در خاک سوریه باقی بماند.
در مورد نیروهای روسی که چند بار پرزیدنت پوتین فرمان بازگشت این نیروها را صادر کرد و به دلیل نیاز مجددا اینان به میدان بازگشتند و در مورد نیروهای ایرانی که طبق صحبت های اخیر پرزیدنت بشار الاسد نیروهای نظامی رسمی ایرانی در سوریه حضور ندارند و فقط مستشاران نظامی حضور دارند که به ارتش سوریه و همپیمانانش در عملیات مشورت ارائه می نمایند.
بدیهی است در صورتی که جنگ سوریه تمام شود و امنیت در این کشور برقرار گردد به احتمال زیاد بسیاری از این مستشاران به کار و زندگی خود باز خواهند گشت و در صورتی که دولت سوریه نیاز داشته باشد برخی از آنها در سوریه باقی خواهند ماند.
در مورد نیروهای دیگر همپمان ارتش سوریه که آنها نیز بر اساس تقاضای رسمی دولت سوریه و اعلام نیاز آن آنجا حضور دارند و وقتی که ارتش سوریه بتواند به تنهایی عهده دار تامین امنیت کشور خود گردد این نیروها نیز به سرزمین خود باز خواهند گشت.
در واقع از ابتدای جنگ سوریه و تا به حال موضع ایران همین بود اما دیگران به موضع ایران گوش نمی دادند.
اگر هم بنا باشد نیروهایی به هر دلیلی در سوریه باقی بمانند ماجرا به دولت سوریه بر می گردد که با توافق های مشترک به حضور این نیروها رسمیت ببخشد.
اصل مشکل در این است که در حال حاضر نیروهایی در سوریه حضور دارند که نه فقط توسط دولت سوریه دعوت نشده اند بلکه تلاش دارند ثبات و امنیت این کشور را بر هم زنند.
از نیروهایی که بخش هایی از سرزمین سوریه را اشغال کرده اند مانند ارتش آمریکا و یا اسرائیل و یا ترکیه تا نیروهایی که تحت پوشش گروه های تروریستی از کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و بیش از 84کشور (طبق آمار سازمان ملل) به این سرزمین آمده اند تا مردم آن را قتل عام کنند و هر آنچه بتوانند چپاول نمایند.
بدیهی است که دولت و ارتش سوریه و همپیمانانشان هر آنچه در توان دارند به میدان بیاورند تا این نیروها را از سرزمین سوریه خارج کنند.
در مواردی که جنگ لازم است با جنگ و درگیری نظامی و درمواردی دیگر با راهکار های سیاسی.
اگر روسیه از روابط خود با ایالات متحده بهره ببرد و بتواند نیروهای آمریکایی ومتحدینشان را به هر وسیله ای از سوریه خارج کند بدیهی است که ایران پشت روسیه قرار می گیرد و از متحد خود حمایت می کنند. چه چیزی بهتر از اینکه بتوان بخش های زیادی از خاک سوریه را بدون خون وخونریزی آزاد کرد.
باید همچنین توجه داشت که هر جایی که توسط نیروهای همسو با ارتش سوریه آزاد شده پس از آزادی کاملا تحویل ارتش سوریه گشته و نیروهای همسو به سمت آزاد سازی بخش های دیگری از سرزمین سوریه روی آورده اند.
پس اگر بنا باشد در بخش های جنوبی و یا شمالی سوریه بخش هایی با مذاکره آزاد شوند قطعا باید تحویل ارتش سوریه گردند و این دقیقا همان کاری است که نیروهای همسو با ارتش سوریه همیشه انجام می دادند و انجام می دهند، جای تعجب است که چرا رسانه های غربی و عربی چو راه انداخته اند که این به ضرر ایران می باشد.
هم ایران و هم روسیه در همه قدم ها با یکدیگر هماهنگ هستند و ایرانی ها پیش از روس ها از اینکه بخشهایی از سرزمین سوریه با مذاکره آزاد شود و در اختیار ارتش سوریه گردد خوشحال می باشند.
در پایان باید به این نکته توجه داشت که بخش بزرگی از سرزمین سوریه یعنی بلندی های جولان توسط اسرائیل اشغال شده و وقتی بحث خروج نیروهای خارجی از سرزمین سوریه می شود یعنی ارتش اسرائیل هم باید مانند ارتش های ترکیه و آمریکا و… از سرزمین سوریه خارج شوند همچنین نظامیان وشبه نظامیان 84 کشور که قدم روی خاک سوریه گذاشته اند باید این خاک را ترک بگویند ونباید اینجا همه ذره بین ها را روی مستشاران ایرانی و نیروهای حزب الله که توسط دولت مشروع و قانونی سوریه دعوت شده اند قرار دارد.
| 
