وضعيت ايران در گزارش سالانه و جهانيِ شادكامي
محمدرضا جلايي پور
توسعه، رشد اقتصادي، عدالت، دموكراسي، آزادي، كاهش انواع نابرابري و تبعيض، شبكهٔ حمايت اجتماعي، فرهنگ و آداب و سنن ملت‌ها، صلح و انواع ترتيبات نهاديِ جوامع صرفا يا از جمله به ميزاني ارزشمندند كه به شادكامي و رضايت بيشتر شهروندان آن جامعه بيانجامند.
محمدرضا جلايي پور نوشت: گزارش سالانهٔ رضايتمندي/شادكامي در كشورهاي جهان از اين جهت شايستهٔ توجه است كه توسعه، رشد اقتصادي، عدالت، دموكراسي، آزادي، كاهش انواع نابرابري و تبعيض، شبكهٔ حمايت اجتماعي، فرهنگ و آداب و سنن ملت‌ها، صلح و انواع ترتيبات نهاديِ جوامع صرفا يا از جمله به ميزاني ارزشمندند كه به شادكامي و رضايت بيشتر شهروندان آن جامعه بيانجامند.
براي اندازه‌گيري شادكامي در اين گزارش عوامل زير لحاظ شده‌اند: حس مثبت، حس منفي، توليد خالص داخلي به نسبت جمعيت، اميد به زندگي سالم هنگام تولد، آزادي در انتخاب‌هاي زندگي، حمايت اجتماعي، بخشندگي، و ادراك ميزان فساد در سيستم.
بر اساس گزارش سال ۲۰۲۱:
رتبهٔ كلي ايران بين ۱۴۸ كشور ۱۱۸ شده كه نگران‌كننده است.
رتبهٔ ايرانيان در حس منفي يا منفي‌نگري در جهان سوم شده است (بسيار وخيم).
رتبهٔ ايراني‌ها در بخشندگي (با وجود تحريم‌هاي شديد و وضعيت بدتر اقتصادي شهروندان) ۲۸ شده است (حتي بهتر از مردم آلمان، فرانسه و تركيه).
در حمايت اجتماعي رتبهٔ ايران ۱۲۱ شده است (روسيه در رتبهٔ ۴۰ و بعد از آلمان است. رتبهٔ عراق و مصر هم از ايران بهتر است).
رتبهٔ ايران در اميد به زندگي در بدو تولد، از جمله به دليل زيرساخت‌ها و كادر سلامت ايران، ۷۵ شده است (متوسط) و به نسبت سال‌هاي قبل ۷ رتبه ارتقا داشته ولي هنوز از كشورهايي همچون برزيل، كويت، اردن، سريلانكا و تركيه بدتر است.
در آزادي انتخاب‌هاي زندگي، ايران در ميان ۱۴۸ كشور رتبهٔ ۱۳۷ شده است (بسيار وخيم. جالب اينكه ازبكستان و قرقيزستان در رتبهٔ يك و ده هستند).
در عواطف مثبت هم رتبهٔ ايران ۱۳۰ است (بسيار وخيم).
رتبهٔ ايران در ميزان ادراك فساد در سيستم ۹۵ است (بهتر از آمريكا – رتبهٔ ۹۸ – و بدتر از كروواسي و روماني و اوكراين و جاماييكا).