برخی از معلمان کشور که معیشت زندگی برایشان با سختی‌های بسیاری مواجه شده است خواستار رسیدگی به اوضاع صنفی خود هستند و می‌خواهند تبعیض میان آنان و کارمندان دولت برداشته شود تا بتوانند شبی را راحت سر بر بالین بگذراند.
«تیتریک»؛ 10 اسفند ماه بنا بر اطلاعیه کانون صنفی معلمان روز تجمع سکوت معلمان و فرهینگان سراسر کشور بود. این روز معلمان و بازنشستگان حوزه‌های آموزشی آموزش پرورش در پایتخت مقابل خانه ملت و در شهرستان مقابل ادارات آموزش و پرورش تجمع کردند.
اگر چه در این اطلاعیه آمده بود که این تجمع ساعت ۱۴ تا ۱۶ در بیش از استان‌های کشور انجام می‌شود ولی در تهران این موضوع زودتر رخ داد و بیش از ۶۰۰ معلم در تهران مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند.
همچنین منابع خبر استانی خبر تجمع صده‌ها نفری معلمان در استان‌های خراسان رضوی، لرستان، هرمزگان کردستان، خوزستان، فارس و قزوین را دادند. این تجمع یک درخواست غیر سیاسی داشت و آن هم برداشته شدن تبعیض میان فرهنگیان آموزش و پرورش با کارمندان دولت بود.
معلمان معترض در تهران دلیل اعتراض خود را تبعیض‌های صورت گرفته در سیستم آموزش کشور و اجرانشدن بندهایی از قانون خدمات کشوری مرتبط با کارکنان دولت اعلام کردند.
یکی از معلمان که در مقابل اداره آموزش و پرورش قزوین حضور داشت، دربارهٔ دلایل این تجمع گفت: تبعیض‌های صورت گرفته در سیستم آموزشی کشور بین فرهنگیان و همچنین اجرا نشدن قانون خدمات کشوری که منجر به تبعیض‌های گسترده بین فرهنگیان و کارکنان دولت شده است از دلایل اصلی این تجمع سراسری است.
در این این تجمع که بدون سر دادن شعاری بر پا شد، هیچکس صحبتی نداشت، اما چند تن از تجمع‌کنندگان دست نوشته‌هایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود «حقوق ما هیچ تناسبی با تورم ندارد.»
یک معلم دیگر در این تجمع گفت: «من وقی خودم را با کارمندان ارگان‌های دیگر مقایسه می‌کنم می‌بینم که در حقم اجحاف شده است. اگر شما یک معلم بازنشسته را در کنار یک بازنشسته بانک یا ارگان‌های دیگر قرار دهید به آسانی می‌توانید بفهمید که معلم چقدر فرسوده‌تر از دیگران است».
علی اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش، هم تنها واکنش غیرمستقیمی که به تجمع امروز معلمان نشان داد، این بود که امروز وعده داده "بخش قابل توجهی از معوقات معلمان تا پایان سال پرداخت می شود”! وعده ای که بعید است معلمان به آن اعتماد کنند، چرا که تا پایان سال فقط سه هفته باقی مانده است و مشخص نیست وزیر از کجا می خواهد دست کم پنج هزار میلیارد تومان کسری بودجه وزارتخانه خود را که بخش قابل توجهی از آن مربوط به معوقات پرسنلی است، تامین کند.
البته گفته شده قبل از این اعتراض معلمان یک نامه بلند بالا که ۶۰۰۰ امضا زیر آن نقش بسته بود، برای رئیس مجلس نوشته اند که در آن آمده است:
"معلمان کشور در تامین نیازهای اولیه زندگی خود درمانده‌اند و عموما زیر خط فقر به سر می‌بند و این امر به منزلت آنها آسیب زده است.” سپس در آخرین روز دی ماه اعتصابی هماهنگ را در چندین استان سامان دادند و باز در هفته گذشته، درست یک هفته قبل از یکشنبه موعد تجمع دهم اسفند، بر اساس یک قرار اینترنتی در چندین شهر اعتصاب کردند و سر کلاس های درس حاضر نشدند.
دولتی ها می گویند تجمع به مصلحت نیست و موجب سوء استفاده می شود! استانداری به کانون صنفی معلمان که درخواست مجوز تجمع داده، می گوید به صلاح نمی دانیم. قانون اساسی به آنها حق می دهد، اما دولت این حق را از آنها سلب می کند. معلمان هم، با پیشتازی کانون صنفی معلمان، برای اولین بار اعلام کرده اند که حاضر نیستند این بی قانونی دولت را به رسمیت بشناسند. آنها می گویند بر اساس قانون اساسی، تجمع و اعتراض را حق خود می دانند و از این رو تجمع سکوت برگزار خواهند کرد: روز گذشته یکشنبه در میدان بهارستان، مقابل مجلس شورای اسلامی؛ و نیز در شهرستان ها مقابل ادارات آموزش و پرورش این تجمع برگزار شد.
هستند کسانی از تشکل های دیگر معلمان که با این حرکت اعتراضی یکدل نیستند؛ برخی با احترام و نقد، و برخی با تهمت و تخریب. سازمان معلمان و برخی تشکل های دیگر نگران اند که این حرکت به ضرر دولت تدبیر و امید و به نفع اقتدارگرایانی تمام شود که بسیاری از مشکلات امروز کشور، ناشی از سیاست های هشت ساله آنهاست. اما گویا بدنه معلمان کشور دیگر تحمل ندارند که با اینگونه توجیهات، ساکت شوند و پیگیری خواسته های خود را به زمان و شرایط دیگری در آینده موکول کنند.
برخی دیگر که اتفاقا تقصیرکار بسیاری از تبعیضات و نابرابری های کنونی هستند، از این فراتر رفته اند و فرهنگیان معترض را به دوگانگی و سیاست بازی متهم می کنند. آخرین آنها محمود فرشیدی، اولین وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد است که روز گذشته در سخنانی به عنوان دبیرکل کانون تربیت اسلامی گفته: "به نظر بنده مشکلات آموزش و پرورش راه‌حل دارد و می‌توانیم برای آن طرح آماده کرده و از طریق مجلس و قوه مجریه پیگیری کنیم! عده‌ای از یک طرف سعی می‌کنند معیشت معلم را تأمین نکنند یا همه توان خود را به کار نگیرند و از آن طرف سعی می‌کنند معلم را تحریک کنند تا در مقابل مجلس و جاهای دیگر تظاهرات کنند تا از معلم استفاده ابزاری و سیاسی شود.”
گفتنی است معلمان حاضر در تجمعات اعتراضی روز گذشته ضمن تاکید بر اجرای کامل نظام و حقوق هماهنگ کارکنان دولت، خواستار اجرای فوری و بی‌قید و شرط بند ۵ مادهٔ ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری هستند که به دولت اجازه می‌دهد برای مشاغل هم سطح کاردانی حداکثر ۷۰۰ امتیاز برای کار‌شناسی ۱۵۰۰ و برای کار‌شناسی ارشد به بالا ۲۰۰۰ امتیاز برای افزایش فوق العاده شغل در نظر بگیرد. تجمع کنندگان همچنین به میزان بودجهٔ در نظر گرفته شده برای آموزش و پرورش در سال ۹۴ نیز معترضند.
اسماعیل عبدی، دبیرکل کانون صنفی معلمان درباره این تجمع گفت: این اعتراضات فقط مرتبط با این دولت نیست و البته اعتراض ما به این دولت هم نیست. اعتراض ما به نگاهی است که از سال‌ها پیش به آموزش و پرورش وجود داشته است. ما پیاده‌نظام هیچ جریان سیاسی در کشور نیستیم و تنها به دنبال دریافت مطالبات صنفی خود هستیم.
عادل عبدی مشاور وزیر نیز ۱۰ اسفند ماه پس از برگزاری این تجمع سکوت که بدون هیچگونه شعار سیاسی و خشونتی همراه بود و معلمان تنها خواستار رسیدگی به وضعیت معیشتی خود بودند، گفت: این تجمع هم به ضرر دولت است و هم به ضرر معلمان و موافق تجمع معلمان در خیابان نیستیم.
حال دولت تدبیر و امید که روشنایی از دل قشر تحصیل کرده جامعه گرفته است، چه تدبیری برای این مشکل اتخاذ می‌کند و چگونه پایه حقوق یک معلم دانشجوی دکتری از ۱ میلیون ۲۰۰ هزار تومان افزایش می‌دهد و باعث می‌شود تا معلمی در شغل دومش به راننده تاکسی و یا آشپزی در رستوران روی نیاورد.
یکی از معلمان رشته عربی که شب‌ها مجبور است در آژانس‌های اتومبیل فعالیت کند، می‌گفت: مجبورم شب‌ها همسر و فرزندانم را در خانه تنها بگذرام تا بتوانم با درآمد شغل دوم، زندگی را زیر خط فقر بگذرانم.
هم اکنون صبر و حوصله کسانی که از وزیر و همکارانش دفاع کردند، به سر رسیده است و آنان خوستار مطالبات خود هستند و می‌خواهند تا تبعیضی که میان آنان و کارکنان دولت وجود دارد ، برداشته شود و آنان نیز مطابق با تورم از دریافت حقوق‌های بالای ۲ تا ۵ میلیون تومان بهرمند شوند.
