هرچه به روزهای پایانی سال نزدیک می‌شویم، شیب نیازمندی مردم به منابع مالی افزایش چشمگیرتری پیدا می‌کند و بی پولی شمار بیشتری از مردم‌مان را تحت فشار قرار می‌دهد. واقعیتی که توجه به آن کافی ست تا دریابیم پرداخت معوقات طولانی مدت امثال معلمان حق التدریسی چهقدر برای ایشان حائز اهمیت و کلیدی است.
اگرچه اغلب دولت‌مردان با طی کردن مدارج عالی تحصیلی، در زمره بالاترین تحصیل کردگان کشور به شمار می‌آیند اما شمار زیادی از معلمان مدارس مدت‌هاست چشم انتظار قبولی ایشان در امتحانات ساده هستند!

به گزارش «تابناک»، هرچه به روزهای پایانی سال نزدیک می‌شویم، شیب نیازمندی مردم به منابع مالی افزایش چشمگیرتری پیدا می‌کند و بی پولی شمار بیشتری از مردم‌مان را تحت فشار قرار می‌دهد. از این که همگان می‌دانند به زودی تعطیلات نوروزی از راه خواهد رسید و حتی اگر قصد خریدهای نوروزی و مسافرت هم نداشته باشند، باز افزایش قیمت‌ها، دید و بازدیدهای نوروزی، آداب و رسومی مانند عیدی دادن و تعطیلات طولانی مدت، بر هزینه‌هایشان خواهد افزود.

نکته‌ای بدیهی و کلیدی که بر اساس آن، وصول مطالبات بسیار کلیدی به نظر می‌رسد. از جمله برای آنهایی که طلبکارند و مدت‌هاست پرداخت مطالباتشان به تعویق افتاده و بر رنجشان افزوده است. مثل معلمان حق التدریسی که رفت و آمد وزرا با استیضاح هم نمی‌تواند ایشان را در رسیدن به حق و حقوق معوق مانده‌شان یاری دهد.

آموزگارانی که از ابتدای سال تحصیلی در گرما و سرما در کلاس‌های درس حاضر شده و به امید دریافت مبالی اندک، مشکلات را به جان خریده و آموزش و پرورش بخشی از آینده سازان کشور را عهده‌د‌ار شده‌اند اما دریغ از پرداخت حقوق ایشان. آنقدر که مدیرکل برنامه و بودجه وزارت آموزش و پرورش به این موضوع اذعان می‌کند و می‌گوید: «باید حقوق و مزایای حق‌التدریسی‌ها و سربازمعلمان که ماهیت حقوقی دارند در بند «و» قرار گیرد.»

موضوعی که مسئولان بر این باورند نشات گرفته از کمبود بودجه وزارت آموزش و پرورش است. چیزی که مورد ادعای تمامی وزارت آموزش و پرورش نیز بوده و هست اما هرگز به تغییری گره نمی‌خورد تا همواره شاهد بدهکاری این وزارت خانه به معلمان باشیم. رویه‌ای مسبوق به سابقه که اگر بگوییم قطعا در کیفیت آموزش به دانش آموزان تاثیر گذاشته و خواهد گذاشت، به دور از انصاف سخن نگفته‌ایم.

نکته‌‌ای که مجاوری، مدیرکل برنامه و بودجه این وزارت‌خانه نیز بر آن تاکید کرده و می‌گوید: «هم‌اکنون معلمان حق‌التدریس ما از مهرماه حقوقی دریافت نکرده‌اند و پرسش اینجاست که این معلم در آموزش و پرورش چگونه می‌تواند به کیفیت آموزش فکر کند؟ بودجه سایر آموزش و پرورش در 2 سال گذشته 1780 میلیارد تومان بوده است و امسال این به 390 میلیارد کاهش یافته است که ما باید با این مبلغ، حق‌الزحمه معلمان حق التدریسی،‌ سرباز معلم، قراردادی‌ها را نیز پرداخت کنیم.»

بدین ترتیب مشخص می‌شود که نه تنها دولت از کسری بودجه آموزش و پرورش آگاه است، کگه مجلسی‌ها نیز در روند تصویب بودجه به آن پی برده‌اند. گویی با اتفاقی مواجهیم که ناگزیر است و نمی‌توان از وقوع آن پرهیز کرد. شاید از این رو که می‌دانیم دولت بدهی‌های فراوانی دارد و تلاش دارد به شیوه‌های قانونی و اصولی آنها را رفع و رجوع نماید و تدابیری مانند استقراض یا چاپ پول را در دستور کار قرار ندهد.

این را می‌شود از بدهی های دولت به دیگر کارمندان و پرداخت نشدن معوقات دریافت که عاملش هرچه باشد، فشارش بر دوش مردم، به ویژه اقشار آسیب پذیرتری مانند معلمان حق التدریسی وارد خواهد آمد و از این رو جای گلایه دارد. گلایه از این بابت که می‌بینیم معلمان در اولویت پرداختی ها نیستند، آنقدر که از مهرماه تاکنون حقوقشان معوق مانده و کسی نگران حال و روز ایشان یا اثر این فشار بر عملکردشان در آینده کشور نیست.

معلمانی که به دانش آموزان درس دیدن مشکلات دیگران، تشریک مساعی، همراهی و همیاری می‌دهند اما هیچ بازخوردی از این درس‌ها از طرف دولت مردان نمی‌گیرند. گویی دولت مردان به رغم طی کردن مدارج عالی تحصیلی، درس های ابتدایی خود را از یاد برده‌اند، که اگر این گونه نبود، می‌دانستند احترام به معلم چقدر توصیه شده است و جایگاه اموزگاران در آینده کشور کجاست.

برچسب ها: