زغالی گداخته بر زیر سیخ کباب
ما جرایی غم انگیز از یک جشن ومیهمانی
پیر مردی مهربان و دنیا دیده و رنج زمانه کشیده که صورتش از شدت ناراحتی سرخ شده بود با هزاران آمال برای آینده فرزندانش انگشت تعجب بر دهان و به آسمان پرستاره چشم دوخته بود درد دل و مناجات خود را این گونه بیان کرد باورکردنی نیست اما حقیقت دارد این بار داستانی واقعی از قصه پر غصه بازنشستگان فرهنگی ،را بیان می کنم وقتی برای یک مهمانی مجلل و جشن پایان خدمت و بازنشستگی یکی از دوستان دعوت شدم به قدری سر سفره از غذاهای رنگارنگ وانواع میوه چیده شده بود که جای سوزن انداختن نبود .هر کسی از حقوق و مزا یای خود صحبت می کرد ولی من مات و مبهوت فقط گوش می دادم اتفاقا دوستی هم دوره وهم سن سال من می گفت پاداش آخر خدمت من هم 275میلیون محاسبه شده است و این پایین ترین مبلغی است که با توجه به تحصیلات و سنوات خدمتم به من تعلق گرفته است و اعلام نا رضایتی می کرد کسی که میزان تحصلاتش از من پایین تر از من بود به محض شنیدن این موضوع ! سر جای خود میخکوب و خون در کوچه رگ هایم به کندی و سردی حرکت می کرد و مانند یک مانکن خشکم زد فقط مواظب بودم رنگ چهره ام تغییر نکند و لرزش توی صدام ایجاد نشه کمی جا به جا شدم اما خودم را کنترل کردم . پیام های عصبی به سرعت نور به مغزم مخابره می شد و هنگ کرده بودم و پیامهای صوتی اطرافیان برای مدت کوتاهی قطع و چشمانم به دیوار خیره شده بود بعد از مدت کوتاهی ارتباطات صوتی با فعا ل شدن سلولهای خاکستری برقرار شد .به خدای رحمن ورحیم از سر حسادت نبود از قوانین تبعیض آمیز و ظلم مضاعفی که در این سا ل ها در حق بندگان فرهنگی شده و مقام انبیاء را به او دادند .از این بی عدالتی در نظام پرداخت ها مرا شوکه کرده بود.
پرسیدم چقدر از پاداش آخر خدمت را اخذ کرده ای60 درصدش رو همون ماه اول .گفتم بقیه شو چرا ندادن چون باید وام و خانه سازمانی را تحویل وتسویه حساب کنم به محض پرداخت بدهی باقی مانده پاداش در حساب بانکی ام واریز می شود . خداوندا قوانین تبعیض آمیزبه اندازه قطرات باران و به زلا لی اشک چشم و قلم دریغ و آه دل بازنشستگان بی پناه را می شکند و رشد کرده است آن هم با شاخه های درخت بی عدالتی با میوه تلخ فرق در زمین فقر چنان ریشه دوانده که حتی تصور آن در مخیله انسان هم نمی گنجد ؟ چه کسی و کدام نهاد قانونی مسئول رسیدگی و اجرای عدالت در بین کارمندان دولت است ؟
مانند زغالی گداخته برزیر سیخ کبابی چربی قلبم سوخت وروح وجسمم آزرده شد .خداوندا تو به عدل وانصاف قضاوت می کنی مگر من ودیگر کارمندان زیر سقف یه آسمون آبی و تحت مدیریت یک دولت واحد اسلامی و از یک بودجه استفاده نمی کنیم پس من چگونه این تفاوت و تبعیض روانی کننده را برای خودم و خانواده ام توجیه قانونی کنم فرزندانی که وضع معیشتی و منزلتی مرا با سایرین مقایسه می کنند وسی سال است که صورتم باسیلی بیرحم روزگار و بی کفایتی مسئولان سرخ گشته ودست بی رحم زمانه وزیاده خواهی عده ای شکاف طبقاتی را گسترده وجامعه را به دو قطب غنی وفقیر تقسم کرده است .یکی برفراز قله دماوند با تمام امکانات رفاهی باشکم سیر دیگری در اعماق اقیانوس فرق و نداری در حال غرق شدن در فضای بی اکسیژن با حداقل امکانات ؟ واقعا نظام دستمزدها بیمار و پرداخت آن ناعادلانه است وباید هرچه سریعتر جراحی و شاخ وبرگ این درخت با میوه تلخ بی عدالتی چند ساله حرس شود .
چرا همه کارمندان باید حقوق ومزایای خودرا بدون دردسر آرام با اضافه کاری و دهها مزایای جانبی و حتی بافیش های مخفی دریافت کنند آن هم بدون اینکه وزیرش و مدیرکلش مصاحبه کنند و همایش وسمینار وجلسات ومنتظر تامین اعتبار باشند ولی من و خانواده ام باید هر شب پای جعبه ی جادوئی رسانه« ملی» نشسته باشیم و مکرر اخبار وعده های غیر عملی و بد قولی ها و بد عهدی ها و سخنان کذب مسئولین را بشنویم که هر روز تیتر اول اخبار و روزنامه ها باشد ؟
جواب گوی این همه حقوق ضایع شده ی آشکار فرهنگیان بازنشسته کیست؟ چرا کسی از این همه ظلم و تبعیض و بی عدالتی عریان نمی ترسد و راهکار مناسبی نمی اندیشد ؟ حرمت از دست رفته و شان و منزلت این قشر آسیب پذیر با چه قیمتی قابل جبران است ؟
خدایا تو دانا و توانا ترین شاهد ما هستی و به حق و انصاف قضاوت می کنی !پس گواه باش من در سایه دیوار بی عدالتی و با نارضایتی نشسته ام و با دلی شکسته و دستی لرزان ترا به حق اسماء الحسنی سوگند می دهم تا حق من و امثا ل من را از انسان های مادی و بی مسئولیت بستانی و در روز قیامت مواخذه ام نکنی که چرا فریاد حق طلبانه نزدی و حق خود را مطالبه ی نکردی !
ما بازنشستگان فرهنگی مظلوم ترین و محروم ترین قشر جامعه هستیم که سالهاست از آتش فرق و فقر سوخته و در رنجیم و این سریا ل طولانی عدم همسان سازی حقوق و مزایا بازنشستگان فرهنگی هنوز ادامه دارد .در خاتمه لذا به لحاظ حفظ کرامت و احترام به خواسته های به حق بازنشستگان فرهنگی باید در قانون بودجه و به خصوص در برنامه ششم توسعه باید همسان سازی حقوق بازنشستگان با سایر ادارات و وزارتخانه ها هماهنگ گردد به امید آن روز که هیچ بازنشسته ای به خاطر منزلت و معیشت نزد خانواده خود شرمنده و با حسرت و نارضایتی دوران سی سا له خود را مرور نکند .سرو قامتان این دیار تنهایی می توانند با تماس با سامانه پاسخگوی صندوق بازنشستگی با گرفتن شماره 8523 بدون پیش شماره و کد تهران پیشنهادات و انتقادات و نقطه نظر های خودرا بیان کنند و پیگیر مطالبات و معوقات وحقوق حقه خود باشند و از خبرها و اطلاعیه ها دیگران را هم مطلع نمایند اما برای تماس از شهرستان حتما باید کد تهران 021را بگیرند تا تماس برقرار شود .
یا ارحم الراحمین
نویسنده : نصراله خلیلی معلم بازنشسته و درد آشنا از تهران