دو سال پیش استیون هاوکینگ گفت کمال هوش مصنوعی یعنی زوال بشر.
می‌گفت: "معتقدم کاری که مغز می‌تواند بکند و کاری که یک کامپیوتر می‌تواند بکند، تفاوت اساسی ندارد. با این فرض، کامپیوترها در تئوری می‌توانند هوش انسانی را تقلید کنند و از آن پیشی بگیرند."

به باور پروفسور هاوکینگ، چنین پیشرفتی می‌تواند بیماری و فقر را از بین ببرد، حتی معضل تغییرات اقلیمی زمین را حل کند. در عین حال می‌تواند چیزهایی بیافریند که ما دوست نداشته باشیم: سلاح‌های خودمختار، بحران‌های اقتصادی، یا ماشین‌هایی که اراده داشته باشند و جلوی بشر بایستند.

حالا یک مرکز تازه‌تأسیس دانشگاه کمبریج قرار است به این پرسش پاسخ دهد که بالاخره هوش مصنوعی ما را می‌کشد یا نه.