کابینه دوازدهم از منظری دیگر
حسین طاهری‌فرد
در حالی که چند روز بیشتر تا تعیین تکلیف دولت دوازدهم باقی نمانده است، همچنان بازار پرالتهاب شایعات و گمانه‌زنی‌ها داغ است. به نظر می‌رسد با نزدیک‌تر شدن به موعد معرفی کابینه، طیف‌ها و تشکل‌های سیاسی با هدف تاثیرگذاری بر انتخاب وزرا، گزینه‌ی مورد علاقه و حمایت خود را جز گزینه‌های مطرح برای وزارت در وزارتخانه‌های مختلف معرفی می‌کنند. اگرچه بیشتر لیست‌هایی که منتشر می‌شود با واقعیت فاصله دارد، اما این فشار‌ها ممکن است بر انتخاب وزرا اثر گذاشته و فضای کابینه بعدی را تحت الشعاع قرار دهد.
این روزها اخبار خوبی از ترکیب کابینه پیشنهادی دوازدهم منتشر نمی‌شود. اخباری که شاید درست یا نادرست بودن آنها تا چند روز آیند روشن شود. بی‌گمان مهم‌ترین پیام انتخابات ریاست‌جمهوری 29 اریبهشت « نیاز به تغییر» بود. مردم با حضور خود در پای صندوق‌های رای نشان دادند که خواهان عقلانیت، تدبیر، امنیت پایدار، آزادی و تعامل سازنده با جهان هستند. بر این اساس روحانی نمی‌تواند در انتخاب و چینش کابینه نسبت به مطالبه رای دهندگان کم توجه باشد. کابینه دوازدهم باید کابینه‌ای متعامل، همفکر و بر پایه انتظارات و خواسته‌های اکثریت مردم چیده شود. انتظار جامعه از رئیس‌جمهور ۲۴ میلیونی این است که مطالبات اساسی مردم را فراموش نکرده و بدنبال تحقق وعده‌های داده شده باشد.
اولین گام برای تحقق شعارهای انتخاباتی روحانی می‌تواند ترکیب کابینه دوازدهم باشد. ترکیب کابینه می‌تواند امید به تحقق وعده‌ها و برنامه‌هایی باشد که دولت دوازدهم خود را ملزم به پاسخگویی آن می‌داند. بنابراین تغییر در ترکیب کابینه دولت دوازدهم باید در راستای حرکت روبه جلو، رفع نواقص پیشین و تقویت نقاط مثبت باشد. امروز که مجلس دهم، مجلسی هم‌سو با دولت است و دوران اجبار و اضطرار برای انتخاب‌های نامعقول و ناکارآمد گذشته است، چینش وزرای کابینه دوازدهم باید به گونه‌ای باشد که ناهماهنگی‌هایی که در دولت یازدهم وجود داشت، در دولت آینده وجود نداشته باشد.
به نظر می‌رسد با نزدیک‌تر شدن به موعد معرفی وزرا، فشارها بر روحانی در حال افزایش است و برخی از گروه‌ها و جناح‌های مختلف سیاسی درخواست‌هایی را مطرح کرده و می‌کنند و این فشار‌ها ممکن است ترکیب احتمالی کابینه تحت الشعاع قرار دهد. روحانی نباید فراموش کند که قدرت واقعی او از بدنه اجتماعی ایست که در شرایط حساس انتخابات علی‌رغم تمام تهمت‌ها و بد اخلاقی‌های سیاسی رقیبان، او را تنها نگذاشتند و به تداوم اعتدال و عقلانیت پای بند ماندند. او می‌تواند با رویکرد اجتماعی به مردم تکیه کند چرا که مردم می‌توانند دولت دوازدهم را از چالش‌های مهم نجات دهند.
یکی از ضرورت‌هایی دولت بعدی روحانی، تشکیل کابینه‌ای متشکل از انسان‌هایی توانمند، باتجربه، متعهد و کارآمد است که اگر این اتفاق بیافتد طبیعتاً بسیاری از دغدغه‌ها و خواسته‌های گروه‌ها و جناح‌های سیاسی مختلف در عمل محقق خواهد شد. بدون تردید با توجه به شرایط سیاسی کشور خیلی‌ها از ملاحظات و محدودیت‌های روحانی برای تشکیل کابینه دوم آگاه هستند اما او نباید فراموش کند که حامیان واقعی‌اش در انتخابات 96 ، در این شرایط حساس با دقت عملکرد و انتخاب‌های او را رصد می‌کنند و انتظار دارند که کابینه دوم بر اساس خواست و نظر اکثریت مردم و در راستای مصالح ملی کشور چیده شود.
انتخاب کابینه دوازدهم نخستین آزمون جدی روحانی است و نه تنها سیاسیون، بلکه تمام ٢٤ میلیون حامی روحانی در انتظار تغییرات مثبت چشم به دولت و لیست پیشنهادی او دوخته‌اند. برای قضاوت درست باید تا 14 مرداد که مراسم تحلیف برگزار می‌شود منتظر ماند و دید؛ «آیا کابینه جدید دولت روحانی با هدف تحقق وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی‌اش بسته خواهد شد یا برای کسب رضایت طیف‌های مختلف سیاسی مصالح اکثریت مردم فدای منافع حزبی‌و‌جناحی شده و دولت دوازدهم را عملاً به شرکت سهامی تبدیل خواهد کرد؟» که اگر این اتفاق بیفتد جبهه اعتدال‌ بخش اعظمی از طرفداران و حامیانش را از دست خواهد داد و دیگر نمی‌توان امیدی به همراهی و حضور مردم در صحنه‌های سیاسی کشور داشت، آنگاه در غیاب طرفداران و حامیان جبهه اعتدال در انتخابات ١٤٠٠ کار برای اعتدال‌گرایان سخت خواهد شد.

توسط: حسین طاهری فرد